|
| |
| |
| |
Aan myn vriendin, Mejuffrou G.R.
VRiendin, nog korts myn reisgenoot',
Aan wie myn byzyn nooit verdroot,
Daar zoo veel blyken van geheugen;
Gy toond een zuivre liefdedrift,
Van 's werelds ydlen zwier geschift.
Wat vriendschap kon myn hart meer buigen?
Zoo bind een vaste en eedle band,
Wanneer me elkander bied de hand,
Om al Jehovaas raad en werken,
Ons klaar ontvoud in 't godlyk boek,
Door een geheiligt onderzoek,
Met lust aandagtig aan te merken.
En om, bestraalt door 't godlyk ligt,
In Jesus heilryk aangezigt
Gods heerlykheid na by t' aanschouwen:
Bekommert, om, nooit traag of stil,
Zyn deugden, wysheid, raad en wil,
Met eerbied, trouwe en lof t' ontvouwen.
Den Vorst, Aartspriester, en Profeet
Te kennen onder 't schaduwkleed;
Jehovaas toeleg in zyn werken,
Zyn roem en 's menschen ydelheid,
In 's zondaars heil ten toon gespreid,
Door al 't profetisch woord t' aanmerken,
| |
| |
Te zien hoe God zyn volk vergaard,
Voor afval, list en trots bewaard,
Al valt d' Aartsvyand fel aan 't razen;
Hoe eens dat woelen moet vergaan,
Als koning Jesus op zal staan,
Om al zyn toeleg te verdwazen;
Hoe 't zalig erfdeel, dat in 't ligt
Der heil'gen deel heeft, staat verpligt
Des konings rykswet fix te leeren;
Zyn kruisdood roemen, als hun lust
En heil, om zoo ten stryd gerust,
Het vleesch en d' afgrond te braveeren;
Gehart in arbeid, moeite en stryd
Door Jesus Geest, die 't voor een tyd
Hier na Gods wysheid nog zal prangen;
Dat eigen roem nog sterkte erkent,
Maar 't stil gebed ten hemel zend,
Om hulp, genade en kragt t' ontfangen.
Dat was ons toeleg, ô Vriendin!
En wensch, elkanders hart en zin
In Jesus liefde en dienst te ontsteken.
Is nu de woonplaats niet gemeen,
Laat wil en wenschen blyven een,
En noit geen liefdewerk ontbreken.
Uw woord en voorbeeld wekk' myn' geest,
Myn liefde en blydschap; aldermeest,
Zooge ooit myn werklust ziet verslappen;
Dring mu dan weêr ter heirbaane in,
En leer my, hoe 'k om Jesus min
Alle arbeid rustig door moet stappen.
Voorzigtig, nedrig, bly en stil,
Zoo Gods aanbiddelyke wil
My roept om lastig werk te dragen.
Ai, sla zoo vry myn gangen gâ,
En trek my, 'k roep u wêer, om na
Het voorgestelde wit te jagen.
| |
| |
Jehova, die zyn raadbesluit
En eed volvoerd, eeuw in eeuw uit,
Wiens liefdegunst ons begenadigt;
Volmaak' 't gelovig werk met magt:
Zyn Geest leide ons van kragt tot kragt,
Tot dat ons 't godlyk beeld verzadigt.
|
|
Auteursrechtvrij