Francis Vriendwijk heeft dit verhaal gebruikt en in een nieuw kleedje gestoken om een maatschappelijk probleem in onze samenleving aan te boren: hoe worden mensen na hun vrijlating uit de gevangenis opgevangen door hun omgeving?
Een prachtig gegeven om kinderen te leren wat vergeving inhoudt en een insteek naar volwassenen die zich niet altijd even tolerant opstellen. In dit geval de vrouw van de gevangene, die na zijn misstap niets meer van hem wil weten, maar gelukkig later bijdraait.
Een verhaal voor iedereen dus, om voor te lezen en naar te luisteren en om zelf te lezen, vanaf de derde klas ongeveer.
Francis Vriendwijk verstaat de kunst om haar taalgebruik prima af te stemmen op haar publiek. De titel is in het Sranan en de dialogen zijn in ons eigen Nederlands. Sommige woorden zijn onderaan de pagina verklaard met een Nederlandse vertaling.
In het verhaal over Mitchel die uit de gevangenis komt en later naar huis gaat, heeft ze ook een brief opgenomen. En het oorspronkelijke lied wordt in een Srananversie door kinderen gezongen in de bus, waarmee hij naar zijn huis teruggaat, ook alweer met een Nederlandse vertaling eronder.
Het boek is uitgegeven zoals alle Vriendwijkuitgaven: langwerpig met een stevig kartonnen kaft. De tekeningen van Reginald Kartowirjo zijn een beetje stijf. De illustratie op het kaft van Brian Idin is prachtig, een amandelboom, in een duidelijke vorm, strak getekend en in heldere kleuren. Tussen alle boeken in de boekhandel valt dit meteen op vanwege het mooie speelse kaft, een ‘eye catcher’.
Auteursrechtelijk beschermd
