Zo heeft Lafu het over zijn geliefde bazinnetje Sita, die soms met een pop speelt.
‘Het lijkt op een heel klein kind’, vertelt Lafu, ‘maar het is niet echt. Want het ruikt niet als een mens en voelt ook niet warm aan.’
Bij de buren hebben ze een poes. Lafu vindt die poes verwaand. Als ze hem ziet en hij blaft, zet ze een hoge rug op en begint gemeen naar hem te blazen. Nee, van poezen houdt Lafu niet. Maar als hij hoort vertellen dat poes brokjes uit Holland te eten krijgt en dat ze daar flink en sterk van wordt, is hij toch wel heel nieuwsgierig.
Tot... hij er een keertje wat van eet en doodsbang is dat hij een kat zal worden. Lafu wordt ziek en denkt dat het komt door de kattenbrokjes.
Maar hij heeft kou gevat, zegt de dierenarts. Door een goede verzorging wordt hij snel weer beter. Dan krijgt Sita een poes cadeau. En ook tegen zijn eigen verwachtingen in raakt Lafu dik bevriend met het poesje.
Een grappig verhaal, voor iets meer gevorderde lezertjes, klas 2 en 3 zo ongeveer.
Echt een boekje om zelf lekker thuis te lezen. Het gaat, net als ‘sam en kim’ van dezelfde schrijfster over doodgewone dingen thuis en bij de buren. Het boekje moet ook een plaats krijgen in de ‘boekenhoek’ van de klas.
Wie klaar is met zijn werk, kan het lekker gaan lezen!