Logo DBNL
Sedelycke lust-warande (1678)

Sedelycke lust-warande

(1678)–Jacob Moons–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende

XX. Sinne-beelt

Verthoonende den handel tusschen het Peert en den Esel en hier uyt leerende datmen van Godt ghewillighlijck een packsken van tribulatie moet ontfanghen, en dat men een anders pack moet helpen draegen, om dat pack niet heel te moeten draghen.



illustratie

Thesis: nolite eijcere onera de domibus vestris: Hieremiae cap. 17.

Antithesis: jugum enim meum suave est, & onus meum leve: Matth. 11.

 
En schudt niet vanden hals u last,
 
Godt heeft hem naer u macht gepast.
 
EEn huysman moest naer stadt met haver, Terf, en koren, +
 
Maer hy tot desen last den Esel heeft verkoren,
 
Den Esel draeght alleen dit swaer, en lastigh pack:
 
Het Peert loopt vry, en los, dat voelt gheen onghemack,
 
Dat vlieght, dat iaeght, dat springht, dat heeft maer goede dagen
 
Den Esel boven macht moet al de lasten draeghen:
 
Het Peert weet van geen last, dat vlieght voor by een gracht,
 
Den Esel blyft daer voor, en hy begint sijn clacht.
 
Ick bid' u, ledigh Peert, ick bid' u, laet u raeden,
 
Helpt my nu uyt den noot, ghy siet my overlaeden,
 
En gy hebt geenen last, ontlast my, volght myn raet:
 
Dan sult ghy vinden baet, soo niet, u naeckt groot quaet.
 
Ick bid' u hebt met my, en met u, mede-lijden,
 
Ist dat ghy my ontlast, ghy sult swaer lasten mijden:
 
Draeght mijnen halven last, en helpt my uyt den druck,
 
Soo niet? mijn lastigh pack sal sijn u ongeluck.
 
Terwijl den Esel bidt, is hy met't pack gevallen,
 
En hy gevallen blijft: te Peert staen moet voor de ballen:
 
Den huysman schaft haest raet, hy leght op't Peert het pack,
 
Die eerst niet wou de helft, krijght't heel op sijnen sack:
 
'tPeert berst van spijt, en roept; siet hoe de saecken keeren?
 
Nu doen ick Esels werck, den Esel wou my leeren;
 
Hoe ick met kleijnen last, kost mijden grooten last,
 
K'heb mijnen kop gevolght, en niet op hem ghepast.
 
Dat ist, dat ick beklaegh. VVat sal my helpen 't claegen?
 
Ick moet den Esels last, en oock den Esel draeghen:
 
Ick heb van hem geleert, en leert nu oock van mij
 
Die 'tpack schudt van sijn hals, krijght noch een pack daer bij.
 
Si tenuiorem juverit potentior, +
 
Utrique melius fuerit, & prolixius.
 
Als ghy ontlast u vrient van pack?
 
Noch gy, noch hy kryght ongemack.
 
Maer soo gy hem niet helpen wilt;
 
Soo ist' met u, en hem verbrilt.

Sedelycke Leeringh.

 
Si non juves fatigatum,
 
Et non leves oneratum;
 
Fatigatum te dolebis,
 
Oneratum te praebebis,
 
Nec juvantem te videbis,
 
Nec levantem te habebis.
 
Siet ghy imant lasten draeghen,
 
Die u hulp', en troost komt vraeghen,
 
En niet helpt al hoort g'hem claeghen;
 
Maer daer in neemt u behaeghen?
 
Ghy veel meer sult syn geslaeghen,
 
Want ghy draeghen sult syn plaeghen.

Leert hier, Cosmophile, Wereltsche siel, niet de party van het onbeleeft peert spelen, leert hier u schaede myden met een ander van last te bevryden, leert hier, als ghy kont sonder u ongemack, en grooten last een ander ontlasten van sijn lastigh pack; leert hier uwen even-naesten uyt den noodt, uyt de swaerigheyt helpen, en niet in de druppen laeten. Het gheschiet dickwils, maer Godt gave, dat het noyt en geschiede! dat uwen broeder, oft imant van u naeste vrienden overlast is met kinderen, ondertusschen hy wort arm, sijn calanten verloopen, de neeringh gaet slecht, hy steckt vol processen, hy wort geplaeght met sieckten, met een woordt,

hy en kan door de werelt niet gheraecken, soo swaer is hy van alle kanten met tribulatien ghelaeden: hy komt in dit gheval u mede-hulp versoecken, want hy en kan al dien last, en al die plaeghen niet draeghen; alleen hierom hy komt u sijnen overlast klaeghen, hy bidt u, dat ghy daer aen een handt wilt steken, dat gy hem wat wilt ontlasten met eenighe schulden over te nemen, en dat ghy hem wilt in sijn eer, en reputatie houden met een kint, oft twee op te houden; aenghesien ghy rijck ghenoegh en sonder kinderen sijt: maer ghy toont u stuer uyt onbeleeftheydt en ghy set u selven in postuer uyt gramschap met een woordt, ghy geeft hem harde woorden, en ghy slaet sijn redelijck versoeck onredelijck af; maer tot u groote plaegh, en tot u groote straf: want soo haest hy komt te sterven, ghy komt allen sijnen last te erven: die plaegh hebt gy goets moedts op uwen hals ghehaelt; want ghy en hebt niet begeert een deel van sijnen last te draeghen, met hem nu moet ghy oft u lief, oft leet is, sijnen last geheel draeghen alleen sonder hem, nu moet ghy voor de ballen staen, nu moet ghy al sijn kinderen ophouden, al sijn schulden betaelen, al sijn processen vervolghen; maer gy verliest d'een voor, en d'ander naer, soo dat ghy komt oock tot armoede, van armoede tot quellingh, van quellingh tot sieckte, van sieckte tot een vroeghe doot: leert hier dan hebben medelijden, als ghy

uwen vrient in groot lijden siet: andersints Godt sal het soo schicken, dat gy op uwen hals sult krijghen alle sijn lijden, ghy sult uwen voet in sijnen enghen, en benauden schoen moeten steken; oversulckx als ghy eenen armen vrient kont helpen, die ghelijck desen Esel met duysent packen van tribulatie, ghelaeden gaet, en weyghert hem u hulpe niet, hout hem in staet. Kont ghy hem niet helpen? en weygert hem gheenen troost, oft ghy sult door Godts rechtveerdighe wraeck in het selve spoor geraecken, ghy sult ten lesten oock eens overlast worden, en tot decadentie komen; dan sal Godt toelaeten dat u oock sal hulp', en troost ontbreken; iae soo sal Godt u onbermhertigheyt, en onbeleeftheyt wreken; ghy en sult gheen vrienden oock vinden, die voor u een woordt sullen ten besten spreken; maer u vrienden sullen u afvallen, iae Godt sal toelaeten, dat u alle menschen sullen verlaeten, en haeten. Dit bevestight de H. Schriftuer; non irrideas hominem in amaritudine animae suae; est enim qui humiliat, & ex altat circumspector Deus: en lacht in u vuyst niet, als ghy eenen bedruckten mensch siet; maer helpt hem, troost hem, en beschermt hem: want ghy moet weten, dat ghy oock van Godt met de selve maet kont ghemeten worden, en met den selven slagh kont gesmeten worden: door Godts ghehengenis de fortuen kan rollen; het kan gheschieden, dat dien Persoon, die ghy

nu niet en wilt helpen, niet en wilt troosten, niet en wilt besien, u selfs in korten tyt sal bedruckt, sieck miserabel, arm, troosteloos, en over u hooft sien, ghelijck den poëet te kennen gheeft:

Cum fortuna volet, fies de Consule Rhetor.

 
Als de fortuyn haer parten kryght,
 
Van rijckdom ghy tot armoed' syght.

Daeren-boven ghy en weet niet, hoe u spillen noch sullen af-loopen, en oft sy niet en sullen in 't asschen vallen, gelijck den Poëet getuyght:

Nescia mens hominum fati, sortisque futurae:

 
Ghy weet niet, wat u volghen sal;
 
Al staet ghy wel, vreest voor den val.

Ick blijf dan by mijn besluyt:

 
Si non juves fatigatum,
 
Et non leves oneratum;
 
Fatigatum te dolebis,
 
Oneratum te praebebis,
 
Nec juvantem te videbis,
 
Nec levantem te habebis.
 
Siet ghy imant lasten draeghen,
 
Die u hulp', en troost komt vraegen?
 
Siet ghy dat met u behaeghen?
 
Helpt g'hem niet, al hoort g'hem klaeghen?
 
Wort ghy met syn last geslaeghen?
 
Peyst dan, 't syn verdiende plaeghen.

By-hanghsel.

 
Sint fortiores
 
Onustiores.
 
Aen die't meest' syn sterck
 
Geeft het meeste werck.

Leert hier oock ghy gheestelijcke, en werelijcke Oversten meten de bequaemigheydt, en overweghen de crachten van u ondersaeten, leert hier oock overweghen de swaerte van de packen, en lasten, die ghy hun wilt oplegghen, op dat sy daer onder niet en beswijcken, en ghy daer mede niet en moet staen kycken; ghelijck desen botten boer: want het is een out spreeck-woordt naer den Esel maeckt het pack, anders baert het onghemack. Hierom ghy moet de kloeckste gasten oplegghen de grootste lasten; ghy en moet den eenen onderdaen niet laeten los, en vry gaen, en den anderen alleen aen het werck houden, dat van vele handen moet sijn ghedaen, peyst op het latynsch Spreeck-woordt: Manus manum fricat;

 
Het is dan wel ghepast,
 
Als d'een handt d'ander wast.

Vele handen maecken locht werck, ergo een handt en is niet bestandt om een groot werck, veel min, vele groote wercken af te doen sonder mede hulp', en sonder onderstandt; hierom het is een ghemeyn spreeck-woordt:

 
Leght niet veel eyers by een hin,
 
Soo kryght ghy voordeel, en ghewin.

Let hier wel op ghy ouders, ghy meesters, ghy heeren, ghy gheestelijcke, en werelijcke Oversten: want.

 
De lasten moet een
 
Niet draeghen alleen;

Maer verdeylt de lasten naer de schouders van u onderdaenen. Want eenen gewillighen Esel en maghmen niet te veel last op-legghen, principael alsmen veel kloecke peerden heeft, die meer werckx, als de Esels konnen af-legghen; het is oock een ghemeyn spreeck woordt: men moet de schaepen scheiren naer de wol, die sy hebben; andersints ghy sult hun deiren, en van u vervreemt maecken: hierom ick magh wel seggen:

 
Vigilent Superiores,
 
Gravent ne Jnferiores;
 
aequè dividant labores,
 
Ne utrimque sint dolores.
 
Oversten, die hebt commanden
 
In de Cloosters, steden, landen,
 
Sijt ghy wys, en wel beraeden?
 
Ghy sult t'volck niet overlaeden.

Ick blijf dan by mijn besluyt:

 
Sint onustiores,
 
Qui robustiores.
 
Geeft hun 't meeste werck,
 
Die het meest sijn sterck.

By-hanghsel.

 
Parvam crucem onus sentis?
 
Monstras, quod sis parvae mentis.
 
Als een kleyn kruysken u doet smert,
 
Ghy toont, dat ghy hebt een kleyn hert.

Leert hier oock Cosmophile, Wereltsche siel, niet de party van het onghewilligh peert spelen; leert hier uyt de schaede en schande van dit peert een kleyn packxken, oft kleyn cruysken van de handt Godts in danck, en met een kussende handt ontfanghen; want die een kleyn kruysken wilt ontvluchten, sal hondert groote cruycen te ghemoet komen: dit siet ghy hier in het onghewilligh peert, dat den halven last van den Esel niet en heeft begeert, moet nu den heelen last van den Esel, en den Esel noch daer by draeghen. Ghy en moet niet onghewilligh sijn, om dat ghy machteloos, teer, en delicaet sijt; want Godt en is gheenen straffen Meester, geenen korselen kop, Godt weet wat last, en hoe veel, en hoe lanck, en wanneer ghy den last, kont draeghen, Godt en sal de party van desen straffen Meester, en korselen kop niet spelen, Godt en sal u niet oplegghen boven u macht, en cracht. Wilt ghy kreunen, en murmureren teghen Godt over u kleyn cruysken, en dat van uwen hals schudden? ghy wilt dan teghen u selven sijn; want het Cruys is u eenen last van

eer, door het Cruys wort ghy voor eenen campioen van onsen Saeligh-maecker ghekent; het cruysken dient u als eenen schilt om alle duyvelsche tentatien af te weiren; want imant, die een cruysken draeght, wort van den duyv min geplaeght; en imant die veel heeft te lyden kan met glorie victorieus teghen den duyvel strijden; hierom ick magh wel segghen:

 
Onerosa ubi crux,
 
Gloriosa ibi lux.
 
Vyt des lijden duyster
 
Komt den blyden luyster.

Dit is het ghevoelen van den H. Gregorius Naziaenzenus, + ghelijck de sterren, seght hy, lichten by nacht, alsoo schijnt, en glinstert de waerachtighe deught in den nacht van teghenspoet; iae in den nacht van teghenspoet, in den nacht van lijden, in den nacht van armoede, en duysent andere quaelen sietmen eerst, dat ghy uyt schijnt in ghehoorsaemheyt, in verduldigheyt, in suyverheyt, in Godtvruchtigheyt, in liefde, en meer andere deughden; maer als ghy sonder last los, en vry loopt, dan verloopen oock alle u deughden, en goede wercken: ergo ghy moet oock al wat lijden, ghelijck een ander, gy en moet niet de party van dit ledigh, en dertel peert spelen, ghy en moet niet suer sien, oft onghewilligh sijn, als u Godt eenen kleynen last doet draeghen; oft ghy sult duysent grootter lasten moeten draeghen; ghy sult plaeghen op

plaeghen krygen. Sijt ghy onverduldigh in het af sterven van u eenigh kint? kont ghy u kint niet vergheten? doet u de doot van u kint kinderlijck weenen, en stoutelijck teghen Godt murmureren? sijt ghy niet te vreden? ghy sult tot straf van u onverduldigheyt noch al ander, en grootter swaerigheden daer by krijghen; u lieve, en wel-begaefde vrouw sal u door een heete kortse onttrocken worden, u vrienden sullen u laeten inde druppen sitten, ghy sult uwen naem, en faem verliesen, u vyanden sullen versterckt worden, u crediet sal te niet gaen, ghy sult overvallen, en overlast worden met arme vrienden, ghy sult gekort vleughelt worden met het scherp sweert van d'uyterste armoede, en soo voorts. Siet ghy wel, wat al quaelen ghy op uwen hals kont haelen, ist dat ghy steegh, en onghewilligh sijt om een kleyn cruysken, oft kleyn packsken te draeghen: als u dan van Godt uwen voorsightighen, en rechtveerdighen meester een kleyn cruysken, oft kleyn packsken wort opgheleyt, sijt dan wel te vreden, daer en moet niet teghen gestreden sijn: want het sal dan van u met contentement ghedraeghen worden, oft Godt sal dat eerder, als ghy meijnt, van uwen hals stooten; dan sult gy vry sijn, en bly sijn, dat ghy dien kleijnen last voor kleynen tyt hebt ghedraeghen tot u profijt en Godts wel-behaeghen, gelijck den poëet seght:

 
Quod fuit durum pati, +
 
Meminisse dulce est.
 
Als al u lasten sijn voor-by:
 
Denckt ghy daer op? ghy wort dan bly.

Iae de lasten en konnen hier niet lanck dueren; want sy en konnen niet langher dueren, als den heelen tyt van u leven: en ghy weet wel, hoe kort het leven van den mensch is, die niet eenen dagh seker heeft, en selden komt tot den ouderdom van vyftigh jaeren: want daer sterven meer menschen onder de vyftigh, als boven de vyftigh iaeren; hierom ick magh wel segghen tot uwen troost:

 
Si nunc graveris,
 
Mox liber eris.
 
Lydt met vlydt korten tyt,
 
Kleynen strydt tot profijt.

En waerom en sout ghy niet lijden? want ghy ontfanght dat lijden van Godts handt als eenen slagh van liefde; weet seker, dat de tribulatien, de cruycen, de swaerigheden, de onghelucken, de onghemacken, de lasten, die op Godt op leyt, niet anders en sijn, als slaeghen van liefde, ist dat ghy goet van leven sijt; maer ist dat gy boos en goddeloos sijt, dan sijn de tribulatien, de cruycen, de swaerigheden, en soo voorts, gheen slaeghen van liefde, maer van toornigheyt en tot u rechtveerdighe straf: non ictus amoris; sed ictus furoris. Maer als ghy wel met Godt staet, als ghy recht in u schoenen gaet, als ghy

niemant leet, oft quaet doet; en als u even wel Godt dan noch slaet; dan en gheeft hy u anders niet, als slaeghen van liefde; onder dese slaegen van liefde moghen gherekent worden overlast van soldaeten, overvloedt van waeteren, sterfte onder de beesten, verlies van vrouw, en kinderen, brandt van huysen, en schueren, teghenspoet in den handel, sieckte in de armoede, en soo voorts. Ghy vader des huysghesins wort van Godt gheslaeghen met eenen slagh van liefde, als u liefste huys vrouw met een lammigheyt oft ander swaer accident wort gheslaeghen: ghy vader kryght eenen slagh van liefde, als uwen liefsten, en eenigen soon den slagh van de doot, oft een doodelijcke kortse op den hals krijght; het is een slagh van liefde, als uwen besten vrient u afvalt, oft door een haestighe doot wort wegh gheruckt; ghy goeden Religieus, ghy eerlijcke dochter, ghy ghetrouwen dienstbode krijght eenen slagh van liefde, als ghy ten onrecht, en sonder u schult een cladde in uwen naem, en faem krijght; neemt dan die slaeghen aen, ghelijck dorsch-vleghels, die het graen uyt de schooven slaen, en veel schoonder maecken; dese ghelijckenis geeft u den H. Chrysostomus; ghelijck den ackerman, seght hy, met blijschap telt sijne schooven, ende siet op den vloer, daer hy dorscht, soo moeten wy sien op het profijt, dat uyt het lijden komt te spruyten; peyst, dat Godt den ackerman, en den dorscher is, dat de

ghetelde schooven sijn de rechtveerdighe, en uytverkoren menschen, dat de doorsch-vlegels sijn de tribulatien, de cruycen, de swaerigheden, waer door uyt die schooven, uyt die rechtveerdighe menschen schoon graen van groote verdiensten voortkomt. Dit hebben vele heylighe maeghden wel gheweten; hierom hebben sy ghewenscht met dese vleghels gheslaeghen te worden, om soo by haeren hemelschen Bruijdegom schoonder, en aengenaemer te worden: de H. Aldegundis siende nu, dat haeren sterfdagh aenstondt, en haer beklaghende, dat sy te voren van Godt noch niet genoegh was schoon gemaeckt door de slaeghen van liefde, heeft gewenscht, dat den schoof van haer lichaem, eer sy noch stierf, mocht gheslaeghen worden met den vleghel van een onlijdelijcke pijn; Godt heeft haer verhoort; en sy is terstont tot haeren wensch ghekomen; want Godt heeft met den stinckenden kancker, ghelijck eenen dorsch-vleghel haere borsten soo lanck gheslaegen, tot dat sy eyndelijck door een stinckende pijn, en door eenen pyndelijcken stanck is ghestorven, en soo is sy voor den Hemelschen Bruydegom als de schoonste, en aenghenaemste bruyt verschenen; de H. Clara hebbende twintigh iaeren lanck met swaere sieckten overvallen en gheplaeght gheweest, heeft alle haer lichaemelijcke pynen gheacht als soete medecynen tot schoonheyt, en ghesontheyt van haer siel. Ick magh

dan wel segghen volghens de opinie van dees heylighe maeghden, die wel wisten, dat sy door haer lijden schoonder werden, en aen Godt meer behaeghden:

 
Si es crucibus onustus,
 
Coram Deo es venustus.
 
Hoe gy meer last van cruycen draeght,
 
Hoe gy aen Godt al meer behaeght.

Ergo als u Godt veel doet lijden, en peyst niet dat u Godt verstoot, dat u Godt niet en acht, dat u Godt niet en kan lijden; maer acht u selven gheluckigh, dat ghy de eer hebt, van aen Godt behaeghelijck te sijn. Ghy sult hier tegen segghen: het waer noch al wel te lijden, dat Godt selfs ons gaf te lijden; maer al wat ick hebt te lijden, moet ick van de menschen lijden, die maecken van my den Esel, die doen met my al wat sy willen, die legghen my meer op, als ick kan draeghen. Wereltsche siel als ghy soo spreeckt, ghy en weet niet, wat ghy seght; Godt is den ackerman, gelijck ick te voren heb gheseyt, de menschen sijn de vleghels, oft sy sijn de instrumenten om uyt u ghelijck uyt eenen schoof het schoon graen van verdiensten uyt te slaen: dit gaet vast, en onthoudt dit wel, dan sult ghy vry sijn van mistroostigheyt, en quellingh want dan sult ghy weten, dat imant met sijn hooft teghen den muer loopt, die tegen Godts wil iet wilt gedaen, oft gelaeten hebben. Is u dan eenighe swaerigheyt van u wederspan-

nighe kinderen, van u gheveynsde vrienden, van u machtighe vyanden, van u nydighe ghebueren, van u onghetrouwe dienstboden, en soo voorts van imant vreemts overghekomen, is van hun u eer, oft goet genomen? ghy moet dit alleen toeschryven aen den goddelijcken wil, die u door hun dees swaerigheyt aen doet, om u wel te doen, om u gelegentheyt van verdiensten, en conquesten voor u siel te gheven. Gaet de negotie slecht? hebt ghy luttel neeringh? en gheeft hier van de schult niet aen uwen gebuerman, die u de calanten ontreckt; maer peyst, dat Godt dit toelaet oft om u te straffen oft om u daer naer te loonen, ist dat ghy hier in verduldigh sijt, en een anders gheluck sonder nydt, sonder spyt, sonder druck en sonder suer te sien kont aensien. Als ghy van u broeders, oft susters, van u swaeghers, oft swaegerinnen ten onrecht in't recht gheroepen, gheinjureert, ghehaet, gedaeght, gheplaeght, en veriaeght wort; ghy en moet hun dan met de selve maet niet meten, met de selve munt niet betaelen, niet doot wenschen, oft voor hondert duysent duyvels vervloecken. Den heylighen Augustinus geeft u beteren raet; hy en begeert niet, dat ghy imant anders dit lyden toe-schrijft, als Godt alleen: hoort nu sijnen raet teghen u quaet; Non dixit Iob, Dominus dedit, diabolus abstulit; nec dicas, haec mihi diabolus, haec mihi mimicus fecit; Iob en heeft niet gheseyt; den heer heeft het ghegeven, den duy-

vel heeft het afgenomen; soo oock en seght niet: den duyvel heeft my dat quaet ghedaen, mijnen vyant heeft my dat brandeken aen 't vier gheleyt, en in al dat lijden ghebrocht; dit ongeluck is my overghekomen door mijnen grammoedighen swaegher, dit ongheluck heeft my dien nydihen ghebuer ghedaen, die affronten hebt ick van dien afgunstighen cousijn moeten onderstaen; maer seght liever; Godt heeft my dit altemael laeten lijden om my voor mijn sonden hier te castyden; op dat ick in 't vier niet meer en sou hebben te lijden, soo heeft u onsen + Saelighmaecker oock leeren spreken, als hy Petrus heeft aenghesproken: en wilt ghy niet, dat ick den kelck drincken sal, die my den vader gegeven heeft? wel heer wat seght ghy hier? waerom leght ghy de schult op uwen hemelschen vader? en heeft u den verrader Judas desen bitteren kelck van lijden niet te drincken ghegeven? de Scriben, de Phariseên, de ondanckbaere Ioden, de onrechtveerdige rechters Annas en Caiphas, Herodes, en Pilatus, en hebben alle dees bloet-gierighe Apotekers u desen venynighen dranck niet ghemaeckt? waerom seght ghy dan; den kelk, die my ghegheven heeft den vader, en wilt ghy niet dat ick dien drincken sal? even wel hy blyft segghen, dat hem dien kelck van sijn vaderlijcke handt komt: 't is oock soo, want niet eenen doren en soude onsen Saelighmaecker gequetst hebben, niet eenen soldaet

soude hem geraeckt hebben, ten waer de eeuwighe voorsightigheyt, en wysheyt des Vaders sulckx bestemt, vast gestelt, en toegelaeten hadde, en ten waer van Godt den Soon met een onuytsprekelijcke liefde, en vrywillighlijck diën kelck op ons gesontheydt was aenveert geweest. Leert hier wereltsche siel al u lijden, al u swaerigheyt al u verdriet met vlydt ontfanghen, en met liefde verdraeghen; want het komt u altemael van Godts handt: oft wilt gy dit niet leeren van uwen Saelighmaecker, soo leert dit van de stomme beesten; de honden, niet alleen als sy gespijst worden, maer oock als sy gheslaeghen worden, sullen hun meesters feesteren, en ghetrouw sijn; sy haelen de stocken uyt het waeter waer mede sy gheslaeghen sijn gheweest, en sy brenghen die wederom tot hun meesters toonende hun selven wederom bereet om geslaegen te worden; soo oock als ghy geslaegen wort, en wort Godts vyant niet, blijft hem ghetrouw; en de menschen, die hy als stocken gebruyckt heeft om u te slaen, draeght die oock affectie, sijt daer niet gram op maer brenght die door u goet exempel tot Godt uwen Heer, en Meester, dan sult ghy toonen, dat gy een kloeck hert, en u saeligheyt liefhebt, andersints ick sal by mijn besluyt blyven:

 
Parvam crucem onus sentis?
 
Monstras, quod sis parvae mentis.
 
Als een kleyn cruys u hert doet smert,
 
Ghy toont, dat gy syt kleyn van hert.

Vorige Volgende