Cent emblemes chrestiens
(2006)–Georgette de Montenay–
Auteursrechtelijk beschermdmet een transcriptie van de in handschrift bijgevoegde Nederlandse vertalingen van Anna Roemers Visscher
[pagina 78a]
| |
Als vuijlicheijt vergaert allensjens meer, en meer,
Int lichaem van een Mensch, en wert een quade sweer
Mem moet wanneer s'is Rijp, (om erger noch te schuwen
Al ist met groote pijn) Daer wt de etter duwen.
D'ondeuchden door ghewoont versamlen in ons hert
Sij Ruijmen oock niet licht, maer Vaeck met wee en smert
Druckte Godt die niet wt, wiens vinger kan ontsteeken
Verstant, Oordel en Lieft, Wij bleven vol ghebreeken.
| |
Le mal qui est de long temps amassé
Se vient en fin reduire en apostume,
Puis estant meur & du doigt fort pressé,
Vuide dehors, mais non sans amertume.
Ainsi le vice assemblé par coustume
Dedans le coeur, n'en sort pas aisement,
S'il n'est pressé du doigt vif, qui alume
Le sentiment d'amour ou iugement.
| |
[pagina 78b]
| |
 | |
lxxviij.
Compresso digitis sanies vt ab vlcere manat,
Praeq́ dolore simul luminibus lacrymae:
Sic cùm animi ex longo labes collecta fugatur
Iudicio recto, in pectore cordolium est.
|
|