Cent emblemes chrestiens

met een transcriptie van de in handschrift bijgevoegde Nederlandse vertalingen van Anna Roemers Visscher

[p. 77a]

77. Tibi impvta.

De mensch die staech sijn hert de boose Weerelt gheeft,
begraaft hem selfs, en maeckt de kuijl daer in hij sneeft,
Hij denckt niet eens dat pracht en overvloedich pralen
De schalck' aenlockster met groot woecker doet betalen,
De Duijvel keetent hem onsienlijck bij de krop
En treckt hem dat hij t'hooft niet eens Can bueren op,
Als dan de gracht is diep (door sijn ghestadich wercken)
Soo valt hij bof daer in, eer dat hijt eens Can merken.

L'homme qui tient tousiours son coeur au monde,
Soy-mesme enterre en la fosse qu'il cure,
Et n'en sent rien, car en bombance abonde:
Mais asses tost en payera l'vsure.
Satan le tient lié de chaine obscure,
Ployant son col que haut il ne regarde,
Tant que la fosse ait sa droitte mesure,
Lors tombera qu'il ne s'en donra garde.

[p. 77b]

Cui fixum in mundo cor est, post decidet istanc

Quam facit ipse sibi, nescius in foueam:

Nā Daemon laqueo incuruū vinctumq́ catenis

Sic habet, vt coelum non queat adspicere.