Cent emblemes chrestiens
(2006)–Georgette de Montenay–
Auteursrechtelijk beschermdmet een transcriptie van de in handschrift bijgevoegde Nederlandse vertalingen van Anna Roemers Visscher
[pagina 47a]
| |
De Breem-haech nae sijn aert, eerst weelich wast Recht op
Maer buijcht allensjens weer en Wortelt met sijn top.
De mensch (hoe schoon hij schijnt) is van de aerdt genomen
Hij Rust niet voor hy Weer tot Aerde is ghecomen
Godt geeft ons te verstaen dat al ons Levens tijt,
Niet aers is als verdriet en een Ghestaeghe strijt.
Wij moeten Vlijtich, gauw ons swacke geest opwecken
Of door versuijm souw t'vlees haer me nae d'aerde trecken.
| |
Comme la ronce, ensuyuant sa nature,
Va dereches racine en terre prendre,
Tout homme aussi, terrestre creature,
Ne peut de soy plus haut qu'en terre tendre:
Combien que Dieu assez luy face entendre
Que d'icy bas ne vient rien que martyre.
Mais au bien est l'esprit si foible & tendre,
Que la chair forte en bas tousiours le tire.
| |
[pagina 47b]
| |
 | |
xlvij.
Natus humo despectat humū, & terrestria toto
Corde petens, coelo quaerere nescit opes.
Nempe rubo similis: nā, cùm surrexit in altum,
Radices summa fronde recuruat humo.
|
|