Stemme des gejuygs en des heils over 't groote interest van een Christen
(1684)–David Montanus–
Auteursrechtvrij(Sie 't Interest van de 75 tot de 78. zijd.)Toon. Psal. 27.1.
Verligte
EEn Huychelaar hoe schijn-vernieuwt van leven.
En wort sijn innig hert noyt nieuw-gemaackt:
erv.
Dat wort alleen 't Verkooren Volck gegeven,
Als 't in den band' van 't nieuw Verbond geraakt
verl.
Een Huychelaar en grijpt noyt Jesus an,
Als 't eenig goet, dat vol verzaden kan;
Waarom, met vreugd, hy alles af wil staan;
erv.
Dan waar Godts rijck in sijne ziel gegaan.
2.
verl.
De nieuwe Mensch derft en kan grondig seggen,
Ja heeft daar af van God getuigenis:
Dat, in sijn hand tot eigendom te leggen
Op Godes Soon, sijn hert verandert is;
erv.
Uytgaande na dien nieuw-gevonden schat,
verl.
Als die alleen al wat verrijckt, bevat;
erv.
In hem te zijn agt hy soo over-hoog,
Dat alles schaad' en drek wort in sijn oog.
| |
[pagina 32]
| |
3.
'tsam.
Des Huychelaars verbetering, hoe nyver
Gelijck sy noit uyt een goet herte spruyt,
Noch reyne grond van Goddelijcken yver;
Soo steltse staagh een boos zelfs-eind voor uyt:
erv.
Om by de Menschen wel te zijn gezien!
verl.
Om eenig' uytterlijcke druckt t'ontvlien.
erv.
Of vry te zijn in sijn benouwe gewis
Van Godes toorn, en bang' ontsteltenis.
4.
verl.
Hy let op Godts geboden noyt all 't samen,
Hoe wel bekent aan 't meegetuygend' hert;
Want anders sou zijn weg hem noit beschamen:
erv.
Sijn opzet noit oprecht genomen wert,
En tegen elck hem kenbaar quaat gezet,
Veroordeelt van sijn eigen herte wet;
Daar andersins hy door vrymoedigheid
Tot voor Godts Troon zou werden op-geleid.
5.
verl.
De Huychelaars, hoe seer sy hun verkloecken,
In 't groote werck, dat ons tot Jesus leid;
Noit evenwel in alles regt eerst zoeken,
Gods Koninckrijck en sijn geregtigheid:
erv.
Dat noodig Een, Godts vriendschap met den Mensch
In Christus, is noyt alle haren wensch;
Want andersins en wierd dat beste deel
Hun nimmermeer ontnomen in 't geheel.
6.
verl.
Des Huychelaars na-maaksels van de Vromen,
erv.
Hoe wel gemaackt, zijn 't regte heylwerck niet,
'tsam.
Van Jesus Geest in hem eerst voortgekomen,
verl.
Hy is altijt noch in hem zelven yet,
erv.
Hy steunt op 't werck; noch verre van den Heer
Die d'oude lap des Veynsaarts nimmermeer
| |
[pagina 33]
| |
Wil nayen aan sijn linnen, nieuw, en fijn:
verl.
Men giet in d'oude zak geen nieuwe wijn.
7.
t'sam.
Den Huychelaar, hoe hy oock kan verheelen,
't Geen stoute Sondaars doen in 't openbaar;
Ontbreken steets drie Wesentlijcke Deelen
Van 't Christendom
erv.
Noyt is hy teenegaar
Verlooren in hem zelf, vertwijfelt-boos,
Ontledigt, niet, en raad-en reddeloos;
Daar toch alleen 't verlooren wort gezogt,
En door de vlijt des Herders weer gebrogt.
8.
verl.
Noyt heeft hy regt sijn hert en stem gegeven
Ter Zaligheit aan Godts beraamden raad,
En God de Soon, als waarheit, weg, en leven,
Verkooren tot sijn volle toeverlaat;
erva.
Noyt sijn gansch jok genomen op met lust,
En daarom vind sijn ziele noyt geen rust:
tsam.
Gy overklimt den hoogsten Huychelaar
Die dit drievoudig snoer, voegt wel te gaar.
UYT. |
|