Gedichten

[p. 55]

Herfst.

Vergangen is de zomer;
de lucht is grauw en koud;
de Herfst, de grijze droomer
Waart door 't geplonderd woud.

En sombre, doodsche verwen
vervangen groen en rood;
't schijnt alles te willen sterven
een kalmen, lusteloozen dood.

Den nevelmantel, den valen,
slaan reeds de bergen om,
en in de droomende dalen
vloeien beken loom en stom.

Het droef Requiem schallen
de horens zwaar in 't rond;
de gele blâren vallen
en knersen op den grond.

De leêge nesten zwijgen;
naakt liggen veld en wei;
de stammen, met dorrende twijgen,
staan als een schimmenrij.

[p. 56]

 

Een stond nog.... diepe vrede;

 

't is alles ter rust bereid; -

 

Dra komt de Winter getreden

 

die de blanke lijkwâ spreidt.

Wiesbaden, 1877.