Gedichten

[p. 50]

Op 't kerkhof.

Naar Georges Eekhoud.

In 't loover van der dooden rustplaats,
bij 't zerkje van het arme wicht,
heeft zich een eenzaam vogelijn
het donzig liefdenest gesticht.

De zoele lentewinden,
ze koestren, onder feestgezuis,
den zanger in zijn groenen woon,
het kindje, sluimrend onder 't kruis.

Zoo brengt ze, de milde nature,
vreugde nevens bittren nood;
het schaatrend nest bij 't zwijgend graf,
opbloeiend leven naast den dood.