Gedichten

[p. 48]

De bruiloft.

Op der burchte tinnen en torens,
waait de Leeuwbanier, klinken de horens;
op paden en wegen,
woelend en dringend, juichend en zingend,
stroomen de dorpers de feestvreugd tegen....

En over de valbrug trekt de stoet;
musketten knallen, klaroenen schallen;
over de velden golvende halmen
klinken als reuzige psalmen
zware klokkengalmen.

En over de valbrug trekt de stoet,
door honderd monden blij begroet:
vooraf de deftige wapenknechten,
een rij soldeniers in stijve plechte;
schoone paadjes met schelmsch gelaat;
maagdekens in blank gewaad;
de blonde bruid in de zijden samaar,
de rijzige jonker nevens haar;
de oudjes, in tabbaard, met grijze krone,
rimplige kwenen, goede matronen;
edelvrouwen in schittrenden dos,
ridders met wapprenden vederbos....

[p. 49]

 

En over den kleurigen adelstoet,

 

des hemels weeldrige zomergloed.

 

 

 

Aan het torenvensterkijn

 

licht een witte hand het zwaar gordijn; -

 

onder een vloed

 

gitzwarte haren,

 

met koortsigen gloed,

 

in tranen badend, staren

 

twee donkere oogen in een bleek gelaat,

 

op den schittrenden stoet in de zonnige straat.