Zomervlammen

[p. 66]

XLIX

Ik ben zo bezorgd om u,

ik ben zo bekommerd om u,

om u, die 'k bemin om te sterven
en al meer nu moet derven, moet derven.

Aldoor ben ik bezig met u,

aldoor trekt mijn hart me naar u!

Zó hangt aan zijn zuster geen broeder,
zo nauw aan haar kindjë... een moeder.

Ik ben zo bekommerd om u,

waar gij zijt, wat gij doet, of men u,

zo zwak nog, zo ziek nog, gij arme,
voor hard- en voor ruwheid bescherme...

En zo vol is mijn ziele daarvan,

dat ik nauwliks nog vragen kan,

of gij ginder, - o God mag het weten, -
mij, en alles, niet lang hebt vergeten...