Zomervlammen

[p. 43]

XXXI

Uw handje, mollig zijdezacht,

zo tussen de mijne;

uw ogen, blauw als meiënnacht,

zo in de mijne;

uw wangen, weker dan duifjeshaar,

zo tegen de mijne:

uw zwellend-rode lippenpaar,

zo op de mijne...

Wat ben ik en waar zijn wij, zeg!

In 't godlik Eden?

Mijn ziele zweeft van de aarde weg

in opperste zaligheden...