Zomervlammen

[p. 16]

XIII

Zo als de slinger in het uurwerk gaat
en trillend tiktakt zonder rust noch duur;
zó als het zeerot op de duinen slaat
en klotsend schuimlipt zonder rust noch duur;
zó als in krochten drop bij droppel dropt
uit rotsgewelven, zonder rust noch duur;
zó als het bloed in pols en hersens klopt
aldoor, aldoor maar, zonder rust noch duur;

even gestaag, gij, die mij nooit zult minnen

als ik 't u doe,

gaat al mijn voelen, denken, willen, zinnen

slechts naar u toe...;

even gestaag, zo als Gods reine luchten

omvatten en omvâmen al wat leeft,

mijn ziel rond u een web van hete zuchten

en hetere verlangens weeft;

even gestaag als groen en bloemen groeien,
vloeien het water -, vlieden moet de Tijd,

voel ik mijn hele wezen gloeien

voor u, die weigert, en die me alles zijt....