Fladderende vlinders

[p. 15]

XIII
Bede

Une fois me dictes ouy.
Villon.

Ditmaal zij mijn' bee verhoord!

Zeg toch: ja! te goeder trouwe!

Niets, dàt zweer ik, zoete vrouwe,

maakt mij zalig als dat woord.

Spreek het uit! Geen tweede wordt

mild geroemd, als gij, volweerde!

't Zoete woord! ach! 't is zoo kort...

Lip noch mond, die 't ooit wel deerde!

Weet, al spreekt gij 't uit, dat woord,

dat ik, als een' schat van goude,
in mijn hert uwe eer behoude,

rein, onschendbaar in elk oord!

- Ditmaal zij mijn' bee verhoord!⁽¹⁾

(1) Zie Inhoud en Aanteekeningen.