Claribella

[p. 166]

XIV.

Wat staat er het water zoo stil,

wat drijft er de hemel zoo snel....

Arm kind, zeg, wéet Gij wel,

wat of dit beduiden wil?

Als het water zoo stil blijft staan,

dat geen rimpel den spiegel verduistert,
dan is 't, dat het water luistert,....
dan is 't, dat het water luistert

of geen schreden langs d'oever gaan,

geen schreden, zwaar en loom,

van bedroefde, wanhopige menschen,

die het heimlijke plekje wenschen

heel diep in den somberen stroom!

[p. 167]

 

Dan ontspruiten, heimlijk, beneden,...

 

dan ontspruiten, heimlijk, beneden,

 

witte rozen en leliën rood

 

voor Dengene, die - moede geleden

 

nog een enkele gunst wil - den Dood!