Claribella

(1893)–Pol de Mont– rechtenstatus

Auteursrecht onbekend

Vorige Volgende

bron

Pol de Mont, Claribella. J.L. Beijers, Utrecht 1893

codering

DBNL-TEI 1

Wijze van coderen: standaard

dbnl-nr mont003clar01_01

logboek

- 2018-04-18 TF colofon toegevoegd

verantwoording

gebruikt exemplaar

exemplaar Koninklijke Bibliotheek Den Haag, signatuur: 3175 B 9

algemene opmerkingen

Dit bestand biedt, behoudens een aantal hierna te noemen ingrepen, een diplomatische weergave van Claribella van Pol de Mont uit 1893.

redactionele ingrepen

p. 225: de kop ‘Errata’ is tussen vierkante haken toegevoegd.

Bij de omzetting van de gebruikte bron naar deze publicatie in de dbnl is een aantal delen van de tekst niet overgenomen. Hieronder volgen de tekstgedeelten die wel in het origineel voorkomen maar hier uit de lopende tekst zijn weggelaten. Ook de blanco pagina's (2, 74, 76, 88, 122, 124, 138, *2, 210, 218, 226) zijn niet opgenomen in de lopende tekst.

[pagina I]

Pol de Mont

CLARIBELLA

UTRECHT

J.L. BEIJERS

1893

[pagina 219]

INHOUD

	VOORZANG
		Bladz.
I.	Ik hoor U komen, doch weet niet van waar	5
II.	Slechts voelen kan ik, - niet verklaren wat deze stonde in mij geschiedt	7
III.	Bestaat Gij waarlijk dan, o voorgevoel	9
	I. FLOS VENERIS
I.	Niet dikwijls hoeft men saam te wezen	15
II.	Ik zag U nauw - en 'k zoek U overal	17
III.	Ik min zoo diep, dat ik niet dúrf beminnen	18
IV.	Heel diep en stil én zacht, - heel zacht	20
V.	Als ik U aanzie, wordt het mij zóo wel	22
VI.	Uw naam is zoet gelijk penseeëngeuren	23
VII.	Kent Gij het sprookje van den leekebroeder	24

[pagina 220]

		Bladz.
VIII.	De armen van mijn verlangen strekken zich uit naar U	27
IX.	Ik ben de wolk, Gij zijt de zonne	29
X.	Uit de armen der zoetste sluimring, van nacht, ben ik opgeschrikt	30
XI.	Zoo lieflijk lonkte al 't weigebloemt ons tegen	31
XII.	'k Zoek uur aan uur op de open wereldkaart de wondre kust, waar slechts de ziel kan minnen	32
XIII.	Mij heeft uw liefde als Ariadne's draad, een band van 't puurste goud in hand gegeven	33
XIV.	'k Ben als een pelgrim	34
XV.	Wel mag ik vluchten wegen door en stegen	35
XVI.	Toen ik een knaap was	36
XVII.	Mijn wenschen kunnen bruggen bouwen	40
XVIII.	Als uw blik vaak, straal der zonne, goudblond in mijn oogen rust	42
XIX.	Wij gingen door het berkenboschje	43
XX.	Toen ik - dien dag - had uitgesproken	45
XXI.	Gelijk de vlinder	46
XXII.	Als een zwerm lichtkevers	47
XXIII.	Uw kusjes hippen en springen als vogeltjes op mijne lippen	48
XXIV.	De rozen geuren - zoo rood als rozen	49
XXV.	Dat was in Mei! De maan hield wacht op den stillen nacht, op den stillen nacht	50
XXVI.	Het regent op mossen en varen	52
XXVII.	De middagzwoelte zweeft op loome veder om bloem en kruid	54
XXVIII.	Als een blonde beek	55
XXIX.	De volle maan sneeuwt over 't land krijtwitte stralen	57
XXX.	Hoort gij die stemmen fluisteren	60

[pagina 221]

	SCHERZO
		Bladz.
XXXI.	Dees passie kwam, gelijk in winternachten, de sneeuw op 't hoog gebergte in 't Alpenland	61
XXXII.	Als ik soms	65
XXXIII.	Is dit mijn leven, - déze schoone stroom	67
XXXIV.	Nu is mijn ziel de weidsche kathedraal	70
XXXV.	Nu hebbic U al gegheven	73
RITORNELLEN
I.	En vraagt gij nu: ‘Wie leerde u rijmen, dichten?’	77
II.	Lach nu maar niet, omdat dees liekens klein zijn	78
III.	Krijgt niet elk jaar elk vogeltje andre veéren	79
'T HI-JA VAN MIJN EZELKEN
	Seguidilla's
I.	Naast mijn ezel	81
II.	In 't schemergoud der middagzon	82
III.	Door zooveel schoon bewogen, stom, bleef ik staan	82
IV.	In koelende schaduw, op 't malsche kruid, liet ik mijn ezelken grazen	83
V.	Tot de plukster trad ik nu	83
VI.	't Zweet droop van mijn voorhoofd neder	84
VII.	En toen ik uit haar handen éen trosje nam	84
VIII.	Fluks lei ik om haar volle leden	85
IX.	‘En, wat beniesd is, móet geschién’	85
X.	Boos hief zij 't vuistje op	86
XI.	Doch, eer nog Grauwtje op mijn bevel	86
XII.	Naast mijn ezel	87

[pagina 222]

	II. HAMATIS VALLATA SPINIS
		Bladz.
I.	Broos als een grasje, zoet als een roos	91
II.	Mijn lieveling verwijlt in vreemde streek	92
III.	Hulploos traag, hooploos traag	94
IV.	Ik kan niet zingen zonder U	96
V.	Wad glimt, in de mistige lucht, zoo ros en laag de maan	98
VI.	Ik wacht op U	100
VII.	In den barren steengrond treurt daar een boom in het midden der hei	102
VIII.	Een bleeken vloed van tranen schreit aan d'ijlgeveegden trans de blanke droeve hemelmeid	107
IX.	En droevig zit ik, in mijn eenzaamheid, in hooploos nietsdoen	109
X.	Ach! Hoe droef en bang	110
XI.	Hoort gij den nacht	112
	Dat de verandering in den rhythmus der laatste stroof niet zonder bedoeling werd aangebracht, zal elk deskundige zeker wel zelf opmerken.
XII.	Stom staroogt in zijn hol de koning der woestijn	114
XIII.	Wat durf ik klagen, zoo arm en slecht	115
XIV.	Ik voel mij als een beedlaar	117
XV.	Den snavel open zwerft, bij middagzonneschijn, op afgematte vlerk, verschroeid van dorst, de rave	120
XVI.	Slechts hij die, minnend, aarde en God vergeten	121
	MEMORIES
I.	In 't hart van Brabant, in een lieflijk dal	126
II.	Daar was het, naast die burcht	127

[pagina 223]

	III. LILIUM ASPHODELUM
		Bladz.
III.	Men zong en sprong, men danste en spelemeide	129
IV.	Zoo dwalend hand in hand door 't veld	132
V.	O de onbewuste waarheid van dat woord	133
VI.	Dát was de slaap, o mijn Elaine, die U aan mijn liefde ontstal	135
VII.	Eilaas! Eilaas! Een droom is 't, dien ik droom	137
I.	Ei, was dat slapen of was dat droomen	141
II.	Buiïg Novemberweer, de laatste rozen verwelken	143
III.	Alsof zij de zon beweenen	145
IV.	Dat is mij gebeurd nu ter tweede maal	147
V.	'k Heb U naar huis gebracht en treurig keer ik weder	149
VI.	Zweeft neer, weeft rond, o droomen, weeft mijn arm hart in slaap	151
VII.	Wáar zult Gij de zuchten leggen, die ik zucht voor U	153
VIII.	O Lief, mijn Lief! Hoe lief toch heb ik U	155
IX.	Vraagt Gij mij, of ik U de sage verhaal van den leeuwerik	157
X.	Toen Gij zijt heengegaan - dien nacht	159
XI.	Nu treurt mijn liefde als een bleeke bloem in wat gelig water	160
XII.	Vaak keeren mijn oude gedachten onbevredigd, bang en schuw	162
XIII.	De maanschijn hangt, als een brugge	164
XIV.	Wat staat er het water zoo stil	166

[pagina 224]

	NAZANG
		Bladz.
XV.	De stroom lag al drie nachten toe	168
XVI.	O! Lange nacht, eindlooze winternacht	172
XVII.	Als een frissche regen	176
XVIII.	't Is lang geleên	179
XIX.	Waar vind ik het kronkelwegje	182
XX.	O dat ik neure, o dat ik klage	184
XXI.	Mijns herten gheren moettic ontberen	187
	Gedeeltelijk naar fragmenten van middeleeuwsche liederteksten.
XXII.	O! Tooverkracht schuilt in Herinnerrng!	190
XXIII.	Ik weet een simpel liedje, heel klein, maar diep van zin	192
XXIV.	Tristitia rerum!	196
XXV.	Als zwanen, zwart over donkere meren	200
XXVI.	Ik voel mij, nu Gij niet zijt, als de mot	201
XXVII.	Nog voel ik geuriger dan rozenlucht	203
XXVIII.	Roza, willen wij dansen	204
XXIX.	Met week geluid van zoete, stille wijzen	207
XXX.	Als een gouden droom	208
I.	Mijn hart is dood - Wie zal het begraven	211
II.	Van al 't verdriet der aarde is dit het grootste wel	214
III.	Een vochtgrijs morgenuur	216

Vorige Volgende