Claribella

[p. 96]

IV.

Ik kan niet zingen zonder U:

alle vuur ontbreekt, alle rhythmus faalt.

Ik kan niet zingen zonder U:

mijn keel is droog, mijn geest verdwaalt.

Ik zit en waak... Waar toeft Gij nu?

Ik waak en krimp van wrange pijn -

Ik kan niet zingen zonder U:

mijn lied zou louter klagen zijn.

En toch - mijn hart is overvol,

zoo overvol van U, van U!

Mijn arme zinnen gaan op hol...

Waar zijt Gij nu? Wat doet Gij nu?

Een laaie vlam - in mijne borst

verteert mijn hart in stagen gloed.

Mijn lippen schroeien als van dorst

naar de uwe, - die ik derven moet.

[p. 97]

 

O kussen, die ik derven moet,

 

o kussen, die 'k niet derven kan!

 

Ach, wist ik, wat Gij denkt en doet,

 

en kwaamt Gij dan, en kwaamt Gij dan...

 

 

 

En 'k hoor U steeds, nooit hoorensmoe,

 

mij fluistren: ‘Dwaze, lieve man!’

 

O wist Gij, wat ik denk en doe,

 

en zaagt Gij dat-, Gij schrikte er van!

 

 

 

Mijn mond is droog, mijn geest verdwaalt,

 

en slaaploos lijd ik... Rust Gij nu?

 

Ik kan niet zingen, waar Gij faalt,

 

ik kan niet leven - zonder U.