Claribella

[p. 52]

XXVI.

Het regent op mossen en varen
een regen van zonnige vonken,
alsof het oogen waren,
die tusschen de loovers lonken.

Zij spatten van hoog uit de toppen
langs de schomlende twijgen der iepen,
als waren het vlammende droppen
die, gulden, ter aarde siepen.

Nauw gaat er éen bladjen aan 't wiegen,
of als luchtige, gouden sylphieden,
in scharen zien wij ze vliegen,
als wilden zij ons bespieden.

En over uw boezem en armen,
en over uw bleeke wangen
weven ze, in lichtende zwarmen,
netten, als om U te vangen.

[p. 53]

 

Dan huppen zij om uwe haren

 

en uw zachtberoosde koenen,

 

alsof het kleinoodiën waren,

 

waarmede ze u willen kronen.