Het Brabandts nachtegaelken, met zijn driederley gesangh, te weten minne-liedekens, herders-sanghen, ende boertigheden
(1650)–Jan Mommaert–
AuteursrechtvrijStemme: Madame fist son entrée.SChoone Nymph, die door u soete reden,
Door ’t korael van uwen rooden mondt,
Door uw’ deught, door uw’ gestichte zeden
Mijn jongh’ hert hebt t’eenemael door-wondt;
Seght waerom dat ghy
Af-keert van my
Vw’ ghelaet vol van melody?
| |
[pagina 26]
| |
2. Seght my, hoe dat in een borst soo teere
Soo versteenden herte woonen kan,
Daer ghy weet dat ick voor uwe eere
Sweer te sterven, ’t zy nu ofte dan;
Maer ghy veynst Juffrouw,
Om te sien hoe trouw
Ick in druck u wesen sou.
3. Maer, eylaes! soeckt ghy mijn minn’ te snoeyen,
Ghy verquist on-nuttigh uwen tijdt:
Want hier door mijn trouw noch meer sal groeyen,
Ghelijck als den Wijngaert die men snijdt;
Daerom Lief laet af
V ghesichten straf,
Daer ich u noyt reen toe gaf.
4. Even als den Pallem-boom groeyt jeughd’lijck
Al-hoe-wel hy swaerlijck wordt belast,
| |
[pagina 27]
| |
Soo sal mijnen yver groeyen deughd’lijck,
Hoe seer Momus op mijn liefde bast:
Hier om Liefste thoont
’t Hert dat in u woont,
En mijn minn’ met weder-minn’ beloont.
5. Laet voort-aen u lieffelijcke stralen,
Tot een loon van mijn standtvastigh hert,
Op u dienaer seer vrywilligh dalen,
En verlost hem van zijn droeve smert:
Soo sal onse jeught
Met oprechte vreught
Zijn vervult, en blijdelijck verheught.
6. Nu mijn Lief, mijn uyt-verkooren mondeken,
Kluchtigh Diefken van mijn vryigheydt,
Staeckt u veynsen, opent my het grondeken
Van u hert, soo blijven wy verblijdt:
| |
[pagina 28]
| |
Daerom soete Maeght,
Daer mijn ziel naer jaeght,
Maeckt dat Neen in Jae verdaeght.
Naer duyster hoop’ ick ’t licht.
Priesters spreken van Godts saken,
Koningen van peys te maken.
De Koop-lieden van profijt,
De Soldaten van den strijdt.
Herders kouten van hun Schapen,
Acker-mans van Oogst te rapen,
Schippers praten van het VVeêr,
Maer ick van mijn Liefken teêr.
|
|