Het Brabandts nachtegaelken, met zijn driederley gesangh, te weten minne-liedekens, herders-sanghen, ende boertigheden

Eer-gesangh. Op den saligen staet des houwelijcx.

Stemme: Robin & Margo.

GHeen volmaeckte vreught
Is hier by de jeught,

Dan dat in

Den Echt vereenight en vergaert

Hert en sin,

[p. 19]

 

Als Lief met Lief in liefde paert,

 

Door de minn’

 

Natuer gheen meerder vreught en baert.

 

2. Nieuwen levens lust

 

Werckt dees soete rust:

 

Want sy kan

 

Verbreyden het gheslacht, en naem,

 

Ende dan

 

In suer en soet vernoeghen t’saem

 

Vrouw en man;

 

Twee zielen zijn ’t in een lichaem.

 

3. Siet maer op ’t ghepaert

 

Tortel-duyfkens aert,

 

Hoe dat sy

 

Steedts korren en treck-becken soet,

 

En by ty

[p. 20]

 

Haer sachte pluymkens ruyven vroedt,

 

Waer in bly

 

Haer jonghskens worden op-gevoedt.

 

4. Rijckdom, over-vloedt,

 

Rust, vreed’, en voor-spoedt,

 

Saligh Paer,

 

Wensch’ ick u dan, en dat ghy meught

 

Alle jaer

 

Voort-teelen uw’ gheslacht in deught,

 

En hier naer

 

Mooght hebben d’eeuwelijcke vreught.

 

5. Jonghe Maeghden, zijt

 

Oock verheught, verblijdt,

 

Oft schoon al

 

Vw’ herte door ’t langh-toeven wroeght,

 

Het gheval,

[p. 21]

 

Dat alle dinghen schickt en voeght,

 

(Hoop’ ick) sal

 

V maecken oock eer langh vernoeght.

J. Ysermans.

Al het kleyn en groote Vee,
Al de Visschen van de Zee,
Al de vogels van het Wout,
Wenschen om te Zijn ghetrouwt,
VVenschen om te Zijn ghepaert;
VVaerom mijne jeught gespaert?
Dringht Liefde door het quistigh hout,
Is ’t slijm der Visschen niet te koudt,
Zijn wilde Vogels niet te snel.
Zijn wreede dieren niet te fel,
Om elck te paren naer hun aerdt;
VVat doet den mensch dan on-gepaert?

J. Cats.