Het Brabandts nachtegaelken, met zijn driederley gesangh, te weten minne-liedekens, herders-sanghen, ende boertigheden
(1650)–Jan Mommaert–
Auteursrechtvrij
[pagina 15]
| |
Stemme: L’Avignone.O Cierelijck cieraet!
Wt-muntend’ in deught en schoonheyt van gelaet,
Die ick bemin // met hert en sin,
En die ick houd’ voor mijn Goddin,
Princesse // Vooghdesse, die meest // mijn geest
Wondt en geneest,
Door ’t lieve licht // van u gesicht,
Ontfermt u eens, voldoet u plicht.
2. Hoe lange sal ick doch
(Dit vraegh’ ick) soo wreed gemartelt worden noch?
V strafheydt wendt // o Lief, en endt
In blijde vreught mijn droef ellend’:
| |
[pagina 16]
| |
Met reden // doch heden aensiet // ’t verdriet
Dat my geschiet,
Daer ick soo seer // u schoonheydt eer,
Jae vier’ de selve langhs hoe meer.
3. Sal ick dan stadich leydt
Genieten, tot loon van al de dienstbaerheydt,
Die ick met lust // noyt uyt-geblust,
Aen u betoont hebb’ sonder rust?
O schoone // persoone, laet af // de straf,
Eer ghy in ’t graf
Vervoert de geen’ // daer ghy alleen
Met yver wordt van aen-ghebeen.
4. Mijn Liefste, soo ghy maer
Vyt liefde my aen-neemt tot uw’ trouw dienaer,
Ick soud’ u staegh // by nacht, by daegh,
Gedienstigh zijn met herten graegh:
| |
[pagina 17]
| |
Wat lusten // wat rusten, wat vreught, uw’ jeught
Tot haer geneught
Bedencken mocht // oft oyt versocht,
Dat soud’ gheschieden soo ghy ’t docht.
5. Ick wedd’ mijn Enghel dan
Soud’ seggen, dat noyt op aerden eenigh man
Sijn liefste vrouw // was oyt soo trouw,
Als ick u stadigh wesen sou;
Dus eenigh // alleenigh te zijn // is pijn
Voor u en mijn:
Dus laet ons beyd’ // o soete Meydt,
Versamen eens in vrolijckheydt.
6. Wy sullen dan voor al
Soo leven, dat d’een wenscht d’ander wenschen sal,
Wat d’een bemindt // oft goedt bevindt,
Daer toe sal d’ander zijn ghesindt.
| |
[pagina 18]
| |
Wat droomt ghy? beraedt ghy doch snel // ’t uyt-stel
Komt selden wel:
Segh; laet voort-aen // u droefheyt staen,
Ick neem u tot mijne dienaer aen.
|
|