Liederen voor het vaderland

[p. 170]

De Kristen-patriot.

De waare Kristen voelt zijn ziel

Door pligt aan 't vaderland verbonden;

Dat Eigenbaat voor heerschzucht kniel',

De trouw der deugd wordt nooit geschonden.

Gij boodt, ô jesus! eerst de hand

Tot weldoen aan uw vaderland.

Dat oord, waar in uw vroegste jeugd,

Bewaakt door teedre zorgen, bloeide, -

Dat oord, waar in de zoetste vreugd

Langs 't roozenpad der kindsheid vloeide,

Dat ademde eerst de geuren in

Van algemeene menschenmin.

[p. 171]

 

Een traan, uw schuldloos oog ontrold,

 

Toen Kanans lot uw' boesem griefde,

 

Is tot een kroonjuweel gestold

 

Voor Vaderlandsche trouw en liefde.

 

ô Jesus! Gods volmaaktste Zoon!

 

Ons hart slaat ook dien teedren toon.

 

 

 

De waare Kristen voelt zijn ziel

 

Door trouw en Vrijheidsliefde gloeien;

 

Dat Eigenbaat voor Heerschzucht kniel';

 

Geen waare deugd kuscht slaafsche boeien:

 

Als 't Vaderland om bijstand schreit,

 

Slijpt Godsdienst 't zwaard der dapperheid.

* _* *