Liederen voor het vaderland

[p. 166]

De patriot op het land.

Wijze: Mij dacht, ik lag en sliep, 't was in zoo'n vremden lande.

Nooit zal gevloekte dwang

Mijn vrije ziel doen buigen; (bis.)

Geen schaatrend hofgewoel

Verdooft hier 't waar gevoel. (bis.)

't Onschuldig landvermaak

Bevredigt al mijn wenschen;

Ik smeek, op Vrijheids graf,

Geen gouden ketens af.

[p. 167]

 

Neen, slaaven! kuscht de hand

 

Van hun, die 't recht vermoorde;

 

Ik, die voor Vrijheid blaak,

 

Strijd voor der braaven zaak.

 

 

 

Ik vloek geweld en list;

 

'k Leef eensaam, vrij en veilig;

 

Daar kruipende Eigenbaat

 

Mijn welvaard nooit verraadt.

 

 

 

Mijn bloeiend huisgezin

 

Veradelt mijn genoegen;

 

Daar laffe dartelheid

 

Mijn deugd geen strikken spreidt.

 

 

 

Mijn jeugdige Echtvriendin,

 

Omringd door blijde kindren,

 

Bestrooit mijn levenspaân

 

Met Edens roozenblaân.

[p. 168]

 

Mijn lieve julia!

 

Hoe zalig is ons leven!

 

Wat schenkt het spelend kroost

 

Een' schat van hoop en troost!

 

 

 

Als op uw' zachten schoot

 

Een schuldlooze Engel stamelt,

 

Dan heeft uw moederhart

 

Geen denkbeeld meer van smart.

 

 

 

Dan zwelt door 't reinst gevoel

 

Een traan in glinstrende oogen;

 

Dan denk ik: liefdrijk God!

 

Hoe zalig is ons lot!

 

 

 

'k Ben Vader - 'k hoor dien naam

 

Van roozenlipjens vloeien;

 

En 't kind reikt, blij te moê,

 

Mij mollige armpjens toe.

[p. 169]

 

Het vleit om liefde en zorg.

 

ô Gulle - onnosle lachjens!

 

De reinste zaligheid

 

Is onschuld toebereid.

 

 

 

Mijn Echtvriendin! mijn Kroost!

 

Uw welvaard loont mijn zorgen;

 

Ik volg de Godheid na,

 

'k Sla uw belangen ga.

 

 

 

Dat vrij mijn Vaderland

 

Lafhartig zich verneder'; -

 

Ik voel mijn waarde, als mensch; -

 

'k Blijf groot - en volg mijn' wensch.

* _* *