Liederen voor het vaderland

[p. 118]

De vrijheidsvriend.

Wijze: ô Vuige Nijd!

Mijn hart klopt vrij;

Geen slavernij

Heeft ooit dit hart vernederd.

Nooit kwijnt mijn vreugd,

Daar liefde en deugd

Mijn grootsch gevoel vertederd.

Aan 't Vaderland

Is hart en hand

Op 't plegtigst toegeheiligd;

Nooit zwicht mijn moed,

Schoon 't onrecht woedt,

Eens ziet zich 't recht beveiligd.

[p. 119]

 

Wordt ooit dees grond,

 

Waar de ochtendstond

 

Des levens mij belonkte;

 

Wordt ooit dees grond,

 

Waar eens 't verbond

 

Van trouw en vrijheid pronkte;

 

 

 

Wordt dit gewest,

 

Door bloed gevest,

 

Eens snood onteerd door slaaven;

 

Dit vrij gewest,

 

Door dwang verpest,

 

Zal 't oud verbond zien staaven.

 

 

 

Geen schuldloos kroost

 

Zal ongetroost

 

Om vaders noodlot schreien;

 

Het recht ontwaakt,

 

Onze ijver blaakt,

 

Door 't lied van Neêrlands reien.

[p. 120]

 

Houdt moed! - ons lot.

 

Bewaakt door God,

 

Ons lot zal roemrijk daagen;

 

De deugd houdt stand.

 

Mijn Vaderland

 

Kan nimmer ketens dragen.

* _* *