Liederen voor het vaderland

[p. 101]

De vrijheid.

Wijze: Laat de Sultan welgemoed enz.

Goede God! de mensch is vrij!

Nooit kan trotsche dwinglandij,

Die ons wettig recht durft schenden,
Tegen u de wapens wenden.

Goede God! sta onschuld bij!

Uw beeld, uw beeld -

Dat in Vrijheids trekken speelt.

Leert ons op uw hulp vertrouwen;

Doe heil aanschouwen! (bis.)

[p. 102]

 

Bloemtjens spreiden lachend schoon

 

Vrij op jonge blaân ten toon';

 

Vlinders klappen bonte vleuglen;

 

't Gonsend vliegjen kent geen teuglen;

 

't Wormtjen volgt geen rijksgeboôn:

 

De vreugd, de vreugd -

 

Vrij van dwang, omhelst de jeugd;

 

Zouden wij in rijper dagen

 

Dan ketens dragen?

 

 

 

Vrijheid! neen - gij zegepraalt.

 

't Licht der waare wijsheid daalt,

 

Nu gevoelt de mensch zijn waarde,

 

Als de majesteit der aarde;

 

Vrij, door godlijk licht bestraald,

 

Trapt hij, trapt hij

 

Grootsch op 't juk der slavernij.

 

't Recht der volken zal herleeven.

 

Laat heerschzucht beeven.

[p. 103]

 

De eer der wereld wordt hersteld.

 

Domheid zwicht, en woest geweld

 

Ziet haar vuist den staf ontwringen.

 

Juicht, mijn medestervelingen!

 

Juicht, uw ijzren keten smelt;

 

De gloed, de gloed -

 

Die 't gevoel ontbranden doet,

 

't Vuur der drift voor waare Vrijheid

 

Wekt moed en blijheid.

 

 

 

Noord-America! de zon,

 

Die uw ziel ontvonken kon,

 

Was de Vrijheid, die uw rechten

 

Vestigt, onder 't moedig vechten

 

Van uw' eedlen washington;

 

Zijn trouw, zijn trouw

 

Grondt en steunt uw staatsgebouw:

 

Frankrijk zag uw' Vrijheidsluister,

 

En breekt zijn kluister.

[p. 104]

 

Vrijheid zag in Nederland

 

Eeuwen lang haar' tuin geplant -

 

Zouden dan de woeste zwijnen

 

Nu nog zijnen bloei doen kwijnen? ...

 

Wie boeit met een' gouden band

 

Den leeuw, den leeuw -

 

Elk ten hoon, in de achttiende eeuw?

 

Neen! wie hem den muil durft binden,

 

Zal hij verslinden.

* _* *