Maas-Sluysse meeuwe-klagt,
(1735)–Frank Metaal–
Auteursrechtvrijbehelzende verscheide geestelyke gezangen en gedichten met noch een korte aanmerkinge over de tegenwoordigen liefdeloozen tyd, waar inne de ware liefde nauwelyks te vinden is
Stemme: Lest op een Pinxster soet, &c.1.
WAnneer op 't pinxterfeest,
Des Heeren Heyl'gen Geest,
Quam op de Apostels dalen,
Doe werden sy terstont,
Vol van allerley talen,
Spraken s'uyt een mont.
| |
[pagina 50]
| |
2. die te voor gingen vlien,
Als Iesus bleef allien,
Onder de wree krijgsknegten,
die staen nu hier bereydt,
Om Gods lof uyt te regten,
Met veel vrymoedigheydt.
3. De tael van de Parthers,
En ook van de Meder,
Ende den Elamiten,
Mesopotamia,
Met den Indianiten,
Spraken sy alle na.
4. Cappadoci Pontus,
Asta en ook dus,
Soo als die van Phrygia,
Cretensen Arabiers
Met die van Pamphylia
Elk sag haer tong vol viers.
5. Egypten Libye
Waren daer doe doe al me,
Ook d'uytlandse Romeynen,
Iood en Iodegenoot
Gods wonder werrik reyne:
Sagen sy al seer groot.
6. Sy al ontsetten haer
Over dit wonder klaer:
dat yder kost aenschouwe:
d'Een sprak wat wil dit zijn:
dog andere ontrouwe
Seyden sy sijn vol wijn:
7. Maer die eerst van een maegt
Was bevende verzaegt:
durft nu vrijmoedig spreke
Voor gans Ierusalem
| |
[pagina 51]
| |
Gaet hy het hooft opsteken:
Met een verheve stem.
8. die te voor schrickelyk swoer
En haest ter heile voer:
Met Iudas den verrader
die staet nu over end:
Om Iesus 's levens ader
Te maken regt bekend.
9 Hy sprak ey Broeders hoord
dog na het God'lijk Woord:
dat ons nu is geschonken
Ey toond u niet verwoed:
Want dese zijn niet dronken
Gelyk als gy verwoet.
10 't Is eerst de derde uur
Maer van dit Goddelyk Vuur:
Heeft Ioël al geschreven
Hoe dat Godt synen Geest:
Op alle vlees sou geven
't Welk nooyt soo was geweest.
11 U dogter en u Soon
Sullen wat ongewoon:
Na dese proffeteeren
Uwe Iongelingen:
Sullen gesigten leeren
d'Oude droome droomen
12 Ende ik sal wond'ren
In den Hemel geven:
En tekenen beneden
Bloed vuur rookdamp als roed
De Son sal duyster kleeden
de Maen moet werden bloed.
13 Eer dat dien grooten dag
Sal nemen met geklag
| |
[pagina 52]
| |
Die doorlugtig sal wesen
Maer die de Heere vreest,
Sal zalig zijn gepresen,
Hier na in 's Hemels Feest,
14. Mannen van Israel
Hoort dese woorde wel,
Iesus van Nazarene,
Een man van Godt gedaelt
Is onder u verscheene,
Door synen raet bepaelt.
15. dit ende dan noch meer,
Sprak Petrus van den Heer
Vrymoedig tot den Ioden,
Hoe sy hem aen het Kruys,
Seer schandig lieten dooden,
Met wreetheyt en gedruys.
16. Oock van sijn Hemel-vaert
Heeft hy aen haer verklaert;
En hoe hy was geseten
Aen Godes rechterhant,
Dat lang in de Propheten,
Te vooren was geplant.
17. sy het woordt nu dan,
Van Petrus hoorden an,
Soo wierden sy verslagen,
Spracken d'Apostels aen,
Broeders wy komen vragen,
Segt wat moet zijn gedaen.
18. Siet Petrum hier al weer
Antwoordt, de tweede keer,
Bekeert en laet u doopen,
Neemt onse leer macht,
Ey, wilt doch niet meer loopen
By dit verkeert geslacht.
| |
[pagina 53]
| |
19. Siet hier dit wonder werck,
De woorde kragt is sterck,
In vele harten vielen,
Daer wertter toegebragt,
Onttrent drye-duysent Zielen,
Door dese groote kracht.
20. Ende sy waren zaem,
Volhardende bequaem,
In 't bidden en broot breecken?
Zy maeckten 't goet gemeen,
Sonder yet te versteecken,
Deelden zy yder een.
21. Eenvoudig sonder list,
Wert voor haer opgedist,
Zy aten met verheugen
't Was al sonder bedroch,
Men haete daer de leugen,
Maer yder waerheit socht.
22. Ende sy presen Godt,
Voor haer genadich lodt,
Waer in dat sy volherden;
De Heer dee dagelijcks
Dat sy vermeerdert werden,
Die hoorde tot zijn rijck.
|
|