Uyt-heemsen oorlog ofte Roomse min-triomfen
(1651)–Matthijs van der Merwede–
AuteursrechtvrijRallegrandomi del mio ben stare.'kWAS noyt soo fris, noyt soo gesond,
Als ik my nu te Romen vond,
Recht niet te mager noch te vet,
Altijd gereed tot disch en bed;
En tot het geen het bed vermaekt,
Een Meysjen in mijn hand ontschaekt,
Dat als den wijngaerd om poplier
Wast na mijn struyk, aerd na mijn vyer.
Schoon dat den nijd nu langen tijd,
Doch sonder vrucht, mijn vreucht bestrijd,
| |
[pagina 136]
| |
Ga naar margenoot⋆ (Die met een wakend oog verlicht,
Noch nimmer wierd uyt 'tnest gelicht)
En berst nu als een kleyne Spin,
In gaeuwen bek van Haen of Hin,
En raekt weer staeg voor my te gaer
Als voor Prometheus Adelaer:
Dat kittelt, en dat voed mijn hert,
Ik groey ik bloey in sijne smert;
Gelijkmen ons van't zaet vertelt,
Dat door vervloekking raekt te veld.
Wat heb ik hier een grage maeg!
Hoe kraekt mijn bed en onderlaeg!
Hoe staet mijn oog in't hooft en blinkt,
Als't licht dat uyt een vyer-steen sprinkt!
Ik lach het mengelmoes van kruyd
Van al d'Aptekers vysels uyt;
Hoewel ik nu drie jaer aen een
Mijn drank heb met het vee gemeen;
En vry wat meer na't Meysjen hel,
Als doen ik met gespanne vel,
Door overtollig wijngard-nat,
De kroegen als in erf-pacht had.
Maer 'ksweer dat ik in min verstaeld
Mijn scha hier fraey heb in-gehaelt,
En dat't my altijd even kloek
De eerste feest schijnt van mijn broek.
|
|