Uyt-heemsen oorlog ofte Roomse min-triomfen(1651)–Matthijs van der Merwede– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Un' insogno della mia bell' Agn. SIET wat mijn Engel in haer droom gaet schrikken, Siet wat 'tverliefde Kleutertjen gaet stikken Uyt d'ongeruste min, die 'tMeysje gaet verraen, Als sy moet sonder mijn alleen na bed toe gaen. Ik koom haer in haer sware rust te voren, Als hebbend' yewers een gevecht verloren, Met een ontroerd gesicht, en stamerende re'en, En een bebloeyde slip, en gansch vermoeyde le'en. Daer gaen de tranen 'thertjen over stelpen, Dat my soo vaek ging in den Hemel helpen, Daer sijgt sy by my neer als door mijn wond gewond, En't schijnt haer zieltje scheyd uyt haren bleeken mond, En wil de Goôn haer smerten gaen vertellen, En voort mijn uytvaert met haer lijk versellen, Ja haer ontzielde le'en daer leggen tot mijn baer, Als of sy Priami vermiste Thisbe waer. Ik vat haer op, ik kus haer flaeuwe lippen, En doe haer weer 'tvervoerde zieltje kippen, In mijn verbaesde kus; en seg haer dat Margriet, Dat van haers Maegdoms storm in mijne slippen liet. [pagina 131] [p. 131] Daer gaet de min haer lonken weer ontluyken, Maer weer terstond in grammen afkeer duyken, Daer wenst sy, dat mijn hemd, dat hare min bevlekt, Wierd 'tkleet dat Hercules soo dood'lijk heeft gedekt. Ik smeek, ik vley, ik overwin haer stuypen, En ga met haer voort in haer leger kruypen, En wring mijn in haer schoot, haer droom vliegt in de wind, Daer sy het lest alleen ten deelen waer van vind. Sy weet my dit soo geestig te vertellen, Dat sy my strax doet na haer mondjen hellen, En thoonen sonder vaek, met vollen hollen thoom, Wat anders als een schijn wat wissers als een droom. Vorige Volgende