Uyt-heemsen oorlog ofte Roomse min-triomfen
(1651)–Matthijs van der Merwede–
AuteursrechtvrijDifesa dell' Amore Ofte Verdediging van de Min.
WAT seyt den misbruyk in de Min?
Wat seyt daer eenen Grysaerd in?
Die krom van rug, en stijf van le'en
Gaet na de andre Wereld heen.
Of yemaed door de koorts verheert,
Van breyn en leden uytgeteert,
Die in de beste spijs van't Land
Self geenen reuk of smaek en vand?
Waer ergert oyt met onse le'en
'tGeen wy eerst hebben aengebe'en?
Neen mufse ton, of surig glas,
Veroordeelt niet al't wijn-gewas.
Neen, Rimpel-bek, neen Winter-snuyt,
'kLag u bejaerde kuysheyd uyt;
'kLag, als den wijn loopt op den tap,
Met een gedwonge nuchterschap;
Of met een onbesochten Bok,
Die in sijn eerste Kalver-kok
| |
[pagina 129]
| |
Sig selfs van alle kracht ontbloot,
En in de min sijn leven schoot.
Of yemand, die den eersten nacht
Sijn selfs meer als sijn Bruyd verkracht,
En't Bruylofts-bed soo heeft onstelt,
Dat hem den Docter daer verselt;
Die niet, na eenen herden tocht,
Wat rust, wat sacht gekoester socht,
En eersselden tot herder sprong,
Gelijk een welig Geyte-jong.
En schoon Antonius wel-eer
Geraekten door een Vrou ter neer,
En hoogen-moed en krijger-deugd
Liet sinken in haer vremde vreugd,
'tWas niet Cleopatra haer mond.Ga naar voetnoot⋆
Die hy alleen soo vleyend vond,
Dat hy sijn naem en eer vergat,
Maer 'twas wel meest het druyve nat.
Doch Hercules, dien Monster-dwang
En duerden noyt sijn vyer te lang,
Dewijl hy't maer tot rust en nam,
Als hy uyt d'overwinning quam.
En schoon hy menig' Maegden-schootGa naar voetnoot†
Heeft tot sijn moedig vyer ontbloot,
| |
[pagina 130]
| |
Hy was al weer tot stormen ree
Soo ras hy van haer leger schree.
Wel ouwe Kluyvers die den tijd
In ongerusten rijkdom slijt,
En niet en denkt dat jongers-gild
U Spaer-pot in de min verspilt.
Leerd hier als eerelijke li'en
De min een gunstig oog te bien,
En schoon gy daglijx duykt na't graf,
Strijkt noch voor hem u mutsken af.
|
|