Uyt-heemsen oorlog ofte Roomse min-triomfen
(1651)–Matthijs van der Merwede–
Auteursrechtvrij
[pagina 123]
| |
La mia bell' Agn. faciendo un paro di calzette di bambagia.
OM onse vlammen wat van kant te leyen,
Gaet mijnen Engel by my sitten breyen,
Om niet te walgen van het daglijx Hemels-brood,
Voor my alleen gedischt in haer verliefde schoot;
Om eens te krijgen met gespaerde kusjes,
Den heelen eygendom van mijne lusjes,
Om mijne dertle min te houden in haer macht,
En dat ik noyt mijn vyer op vremden heerd en bracht.
En dat ik ouwen kruysser niet sou haken
Te zeylen, als te voorn, op vremde baken,
En dat ik niet, door d'een of d'ander dwersse lust,
Mocht keeren schaloos op haer goddelijke kust.
Ik sie haer werk als't rijpe koren groeyen,
En doe haer wang in't eerlijk purper gloeyen,
Als ik seg dat my denkt, dat sy haer kousjes breydt
Voor't Kintje dat noch niet in wieg of luren leyt.
Dien eerelijken dageraet verdwenen,
Helpt sy mijnGa naar margenoot⋆ matte le'en weer op de beenen,
En seyt my, ging haer werk op mijnen gladden staf,
Sy maekten op een dag wel ses paer koussen af.
Daer slaet voort d'eene dertelheyd op d'ander,
Daer raken wy soo smaeklijk aen malkander,
Als immer van te voor: hoewel ik onbedacht.
Met een verwoede min mijn selven had verkracht.
Na dat ik acht soo droef gedoke dagen
Most buytens huys Verraders lakken dragen,
En weer op vrye voet' scheen als in't wild gevoed
En tot een jaerlijx vyer gelijk een Leeuw gemoed.
Ah! Engeltjen vergeef myn stoute grillen,
Gy gingt my met mijn eygen Zabel killen,
| |
[pagina 124]
| |
'kBeken gy hebt gelijk, ah! wild-braed van mijn sous,
Het bruyen enden eer, als't breyen van een kous.
|
|