Dell' istessa venuta à casa mia la mattina seguente, ma havendo visto ch' io stava alla fenestra à parlare con una giovinetta, che stava accanto à me, s'arrabbió tanto di gelosia, che non si volse lasciar toccar in modo nissuno, é contuttocio doppo pranso finimmo il terzo assalto e cosi restó à star con me.
SIET watter in mijn nieuwe wooning schorten,
Dat mijnen Engel-brand scheen te verkorten,
De Na-nicht van Margriet, een wakker minne-klant,
Een Vogel met een bek, een wonder happig Quant,
Most juyst mijn naeste linker-buer-Meyt wesen,
Die siet my in de venster leggen lesen,
En eyscht mijn boek te sien, en reykt ter venster uyt,
En tergt met grammen sin mijn lang-verliefde Bruyd:
En gaet mijn Engel 'tonderst opperst roeren,
En in soo grooten woedend vyer vervoeren,
Als immer Velsen trof van sijn besoeteld echt,
Door't treurend Huysgesin, en Vrinden grim berecht,
Sy gaet my 'tpeys-gevley, en kussen weyg'ren,
En doet mijn vlammen noch veel hooger steyg'ren,
[pagina 113]
[p. 113]
Als in den tweeden storm van haer verliefde schoot,
Die my soo onverwacht soo grooten vyer ontbloot.
Maer snellen vloed is weder haest aen 't sakken;
Aen geylle scheuten valt niet veel te hakken,
Een kleynen regen leyt wel groote stormen neer,
En minne-grim schijnt hert, maer't minnen maekt hem teer.
Sy komt 'snamiddags dan het resjen halen,
Dat ik haer meenden 's Vrydags te betalen,
En staet den lesten storm soo fraey soo moedig uyt,
Als op haer sestien jaer een recht volwasse Bruyd.
Auteursrechtvrij