Uyt-heemsen oorlog ofte Roomse min-triomfen

D'una zitella graßotta e bellina, e di bonissima voglia, Figlia d'un Fachino principale, che mi stava in faccia, dietro à S. Gieronimo de' Schiavoni, consigliandole di fuggirsene via.

IK liet een Mosjen uyt mijn handen glippen,

Om daer een schoone Huys-mos mee te kippen,

Om mijne Buer-meyt, die my met haer lonken tergt,

Te seggen sonder spraek wat dat mijn min haer vergt.

Dat sy den neus eens in de wind sou steken,
Om uyt den droeven kerker op te breken,

Daer haren nortsen Vaer, en meer als beestse Moer

Haer houden in den band gelijck een spin-huys Hoer.

Sy wist terstond wat Prochy datter luyden.
En wat 't ontvloge Vogeltje beduyden,

En heeft een Beed'ler, die op straet haer hulp versocht,

Behendig onder-richt wat dat haer zieltje wrocht.

Hoe, en wanneer, met onbespiede vonken
Sy meend voor wis de winkel op te pronken,

Waer na mijn koo'manschap leyt nacht en dag en wacht,

Tot steunsel van de Staet, en welvaert van de jacht.

Soo dat wy nu, tot dat de Son wil schijnen,
Die al ons droeve nachten sal verdwijnen

Door desen armen Tolk, met schrift- en mond-bevel

Malkander spreken van haer godlijk min-bestel;

[p. 97]

 

En daer laet sy my desen morgen weten,

 

Als ik ben met de neus in't boek geseten,

 

Hoe sy soo lekk'ren nacht had onverseld gehad,

 

Of sy my in haer schoone bouten had gevat.

 

Ik antwoord dat ik wensten, dat de nachten

 

Die mijnen droom doen voor haer tempel slachten

 

Wanneer mijn auter-mes 'theet ingewand door-grond,

 

Dat sy het beste daer in haren schoot van vond.

 

Dits nu, om niet meer in de wind te spouwen,

 

Om mijne lusten van de straet te houwen,

 

Op dat men niet als Engel-land de vlag eens strijkt,

 

Staet als een verken met een vuylen neus en kijkt,

 

Of dat (eer dat den Hemel eens wil vallen,

 

En mijnen Engel by mijn Duyvel stallen)

 

Hy buytens tijds heel vlug en t'eenemael gewiekt

 

Mocht sien of Roomen ook gelijk de Merwe riekt:

Te weten, Als ik den weg t'eenemael gebaend had, ende dat sy by my noch niet en kost komen woonen, maer by haer Moeder bleef, daer haer eerbaerbeyd dan al vry wat cautie subject soude hebben geweest.