Uyt-heemsen oorlog ofte Roomse min-triomfen

(1651)–Matthijs van der Merwede– rechtenstatus


Il principio della prima Vera. Daer heeft den Winter ons al weer verlaten, Daer komen wy met vree weer op de straten, Daer gaet nu Spanjen met sijn trotsen knevel-swier, En wermt 'tverstijft geraemt by het onkost lijk vyer; Dewijl de Son ons leven weer gaet lengen, Ons den dag ten twellif uren brengen. Daer mindert nu de kost van't nacht-licht dat ik brand, Daer komt den reys-tijd aen, en lokt my na mijn land, En gaet de nachten noch veel korter maken. Dewijl ik na 'tverlate Rijk ga haken Daer Amaril gebied, en denk schier heel den nacht Op 'tgoddelijk besluyt, daer ik na leg en wacht Op Amaril haer lang-gewenste vrede, Tot minne-knoop van ons verdeylde leden, Van mijn vervoerde borst, van mijn versprey de re'en, Heeft hare godheyd met den Hemel yet gemeen. Maer vrees en hoop omcingelt mijn gedachten, Ik vrees dat sy met mijne vlammen lachten, En hoop dat haer mijn lijden eens verdrieten sal, Of stort vol wanhoop in haer lang-verbitterd dal; En ga my in haer klare beken werpen, Om al t'ontroeren dat haer trots kan scherpen,
[pagina 96]
En ondermien 'tgebergt daer mijnen ramp begon, Tot dat ik in sijn val mijn eygen graf-stee von. Soo sie ik noyt haer moedig Troyen rooken, En uyt mijn ban noch balling op-gebroken Draeg ik noyt 'tsware jok van mijn bespotten hoon, En rust gewillig onder die vervalle kroon.