Uyt-heemsen oorlog ofte Roomse min-triomfen

[p. 76]

Dell' isteßa non havendo potuto venir per l'amor di su' Madre, che se n'era accorta.

DE haven lacht my toe die ik niet kan bezeylen;

'kVrees mijn geswolle wand

Werpt my aen klip of strand,

En gaet mijn lusten deylen,

Schoon dese sachte ree

Mijn scha noch schip-breuk lee.

Ik heb het slot in hand door mijne geyle stormen;

Maer d'haetse achterdacht

Van haer gevreesde wacht

En kan ik niet vervormen,

'tLam staet ten offer ree,

Maer d'Oy belat de sriee.

'kBen meester van het bosch, en kan aen't wild niet taken,

Den wijngard dort van hett'

Om dat men my belett'

Syn teere druyf te smaken.

Het Kind moet van mijn schoot

Eer't oyt de mem genoot.

Wat staet my dan te doen, wat heb ik te besoeken?

'kMoet met een gulden wolk

Verblinden vee en volk,

En met gemunte hoeken

Eens halen aen mijn disch

Dees lang verleyde visch.

Mijn schip en keerden noyt, 'tbeleg wil ik niet staken.

Den schoonen offer-brand

Van mijnen ketter-Sant

Was noyt vergeefs aen't blaken;

Dit visje, wild, en wijn

Moet in mijn keuke zijn.