Uyt-heemsen oorlog ofte Roomse min-triomfen
(1651)–Matthijs van der Merwede–
Auteursrechtvrij
[pagina 14]
| |
Mijn aerdig Napels-kind, mijn teer Aprils-gewas
Is eer gevallen schier als't uyt den bloessem was.
Die schoone knop-roos van de steel gebroken;
Eer haren dageraed te deeg ontloken,
Eer't naen-geplukt korael van haren teren mond,
Noch in sijn hoogen gloey, en volle krachten stond;
Noch swak, maer al te buygsaem nae de kluyten,
Die eer en schaemt door heel de Wereld stuyten,
My uyt het oog gerukt; doen haer ontslaefde ziel,
Alleen aen mijnen mond, en in mijn armen viel,
En in mijn schoot al hare min wou schikken,
En in mijn boesem al haer heyl wou stikken.
Ah Hemel! 'tis te swaer, te herd, en t'onverwacht,
Dees Min-comeet soo ras bekreten, en belacht,
Soo ras verthoont, en weer soo ras verdwenen,
Het springt ons tegen d'ongedekte schenen,
En blaest al ons gebouw verlooren in de wind;
Maer 'tis te rouwen straf voor sulk onnosel kind.
U blixem most die droeve Hex verbreken,
Die haren groenen brand eerst heeft ontsteken,
En haer, gelijk gy veel by Napels hebt gedaen,
Met dese Napels eerd' mee doen te gronde gaen.
|
|