Uyt-heemsen oorlog ofte Roomse min-triomfen

(1651)–Matthijs van der Merwede– rechtenstatus


Della bella Contadina. IK meenden eens vol-op, na twellif dagen, 'tGewachte vyer als in triomf te dragen, By 'talder-soetste kind dat Roomen oyt geboo, Maer, laes, ik vind my in de poort del popolo. Ik klop haer Sus op die bewuste billen Van dat ongrondlijk mensch en pense drillen, Die kl.. te-kittel-bank van alles wat'er land, Tot lam en rap, tot heel, tot half, en aen-gebrand. Sy beeft, gelijk S. Peeter van de kraejen, Die om sijn swaer gewelf en koepel swaejen, Hoewel sy my noyt meer met kenlijk wesen sagh, En blijft gelijk sy was, en leyt gelijk sy lagh; En houd het venster in, en neygt haer lippen, Om op mijn dertelheyd een kus te kippen, En had mijn offer-was, met dese lossicheyd, Schier van sijn eersten sin en autaer af-geleyd. En seyt haer Susjen, dat noyt leerden weygren, Nu eenen Auter-fiel heeft aen het steygren. Wat raed? dewijl dit doch haer bil- of hand-werk is, Sy in't geveugelt, en een ander in de vis. Maer 'k wou door een recht-veerdig hemel-teeken Dat haer dien brok eens in den bek bleef steken,
[pagina 13]
En dat dien Reekel, die my nu mijn sprong belet, Als een bepiste Paep quam sonder mes van't bed. Ah! al te soet om Esels geld te trekken; Ten waer de Sonne-schijn haer schuld ging dekken, Neen neen, den Tyber vloed ook niet voor een alleen, Maer is voor Pausen, en voor Bedelaers gemeen.