Uyt-heemsen oorlog ofte Roomse min-triomfen
(1651)–Matthijs van der Merwede–
Auteursrechtvrij
[pagina 9]
| |
Sy sweerd geen straet, of tempel te betreden,
Met 't swak gestel van hare teere leden,
En lang verstuykte voet, door Tybers hoog versoek:
Waer door ik synen loop tot in der hellen vloek.
Maer 'k weet niet wat myn muytend breyn wil dinken,
Ik vrees dat haer een ander quaed doet hinken,
Uyt gruwelijke min, en duvels vyer gebroud,
Of dat een swaet verraed haer van myn kamer houd.
Om my het garen over 't hooft te snappen,
En in ontgonne maegdom te betrappen,
Met dwang van Houlijx-goed. neen neen, dat was te mal,
Neen neen, een ouwe rat raekt selden in de val.
Of sou daer noch wat anders willen schuylen?
Maer siet, daer komt myn knecht myn sotg ontvuylen,
Terwijl ik besig ben met dit verwerde lied,
En seyt my, dat sy doet al wat myn min gebied,
En allen loop van vryers wil ontseggen,
En mergen nacht wil in mijn leger leggen,
En haren teeren schoot, soo rijp van my gevrijd,
Wil rijpen in den brand van myne rijpicheyd.
Ha trouwen Minne-bood! ha blyden Engel!
Dit botjen schiet na myn verlaten hengel:
Lof heb het lokkend aes van u vergulde tong,
Die my het pad bereyd tot sulk'en konings sprong.
|
|