Uyt-heemsen oorlog ofte Roomse min-triomfen
(1651)–Matthijs van der Merwede–
Auteursrechtvrij
[pagina 2]
| |
Dell' istessa Amarilli.HET naest gebergt, met struyk en bosch bewassen,
Daer wy somtijts een haesken gaen verrassen,
Ront-om in't bultig Land van Sienaes stil verblijf,
Leyt mijn gedachten in mijn werrend min-bedrijf:
Daer 'tgrage swijn sijn wroetend' jong leerdGa naar margenoot† weurmen,
En sterkte vind voor jagt- en winter-steurmen.
Daer 'thoen sijn kudde volgt, daer 'thaes sijn leger maekt,
Schijnt dat mijn ballingschap, en mijn versendster rackt.
Daer stekel-sog, en egel gaet vernachten,
En boeren-hond, noch tjolkers uyt derft wachten,
Daer das, daer buns, en herm, daer slang, en adder leeft,
Denkt my dat yet gemeens met mijne Tucht-vrou heeft;
Een ongelijk gelijk van wildigheden,
Gevoed met veel onredelijke reden,
In't rou, in't groen gebergt van haer vergrimde borst,
Die al sijn lenten-tijt dringt in een sture vorst.
Met haet, met nijd, met sorg, met achter-denken,
Met leet voor lief, met ongenaed te schenken,
Voor ongeveynsde Min, met spijtigheyd en trots,
En over-al deur-aerd met klip en steyle rots.
Schier buyten hoop van roof, en jagers listen;
Daer d'Opper-voogden met de rede twisten,
Daer 'twild, en 'tongediert' staeg buyten maten groeyt,
En met verbod van jagt haer wildernissen voeyt.
Tot vyer en vlam van mijn onsteke dichten;
Die, schoon vergeefs aen hare klippen lichten,
Ontlasten mijn gemoed, dat leyder, vroeg en laet,
Van dichtenGa naar margenoot* Vonkers swerm gestadig swanger gaet.
Ah! hoorden my mijn Rosemond soo kermen,
Die nu (helaes!) leyt in be-eede ermen,
'tVerdroot haer schoone borst, 'tontstak haer moedig hert,
Dat my soo menigmael heeft in sijn vyer verwert!
| |
[pagina 3]
| |
Sy ging haer op dees kinder-min vergrammen,
En lee geen brand, of vast-gesette vlammen,
Daerspijs van weder-trek sijn dwase teering mist,
En hieu haer teere min wel met mijn min gesplist,
En liet mijn dertel oog het haer wel stelen,
En liet mijn geyl gekus de meester spelen;
Maer neen, dit moedig vyer en lee geen sachte ree,
En wil een baken zijn aen d'alder-rouste zee.
Questi precedenti versi son scritti à Siena, il resto a Roma.
|
|