Langs den Heirweg

[p. 34]

In memoriam. II.

God heeft u in Zijn licht geheven.
Wij zien den hemel door een floers
En zijn op u en God jaloersch.
Want wij zijn zeer alleen gebleven.

Hij heeft in dit verwilderd leven
De vreugd als kruimelen gestrooid
En ons gevangen en gekooid.
U is de vrijheid weergegeven.

Wij zagen uw verlicht ontzweven.
En ons geloof kent geen verdriet:
Gods gunstelingen sterven niet.

Wij moeten nog een wijle leven,
Tot wij zoo stil zijn en zoo licht
Als uw verheerlijkt aangezicht.