Het toneel der snaaken

Van een Boer, die geschoren wierd van een Verken.

EEn Boer gaande eens naa een Barbier, om sich te laten scheeren, quam onderwegen voor by een Herberge gaan, alwaar hy aangeroepen wierde, en heeft hem daar vol en dol by de gelaags-luyden gesopen: en is soo dronken wesende, wech gegaan, en onderwegen hem den slaap aankomende en overvallende, begaf hem onder een boom te slapen, ende het gink hem als men gemeenlijk

[p. 107]

segt, een Boer suypt wel een Emmer vol, en spouwt een Tobbe vol, en heeft hem in de slaap dapper bespogen, raakte onderwijlen in een droom, en droomde dat hy geschoren worde, het welk ook eensdeels waar was, want daar quam een Verken, en likten hem de kruymen van de bek af, hy ondertusschen in de soese wat gewaar wordende, riep, Meester Ian scheer sacht, het Verken voer voort tot dat hy weer aan riep, Meester Ian scheer sacht dat u de duyvel haal scheer sacht; Eyndelijk uyt sijnen droom ontwakende, stond op, siende doe wat voor een Meester hem geschoren hadde.