Het toneel der snaaken

[p. 92]

Klucht van twee Bierdragers.

HEt is gebeurt dat binnen Vollenhove, een Bier-drager was, die goet vertrouwen op sijn Vrouwe hadde, van haar groote liefde, en roemde daar op, en seyde, ik ben verseekert van mijn Wijf, indien ik quam te sterven, sy sou haar leven niet weer hertrouwen: Sijn mede-maat daar by zijnde, seyde tegens hem, ik wedde tegens uw om een Tonne Bier, kom laat ons heen gaan als uw' Vrouwe eens op een tijt een dag of twee van huys is, ik sal uw op het stroo leggen, seggen dat gy haastig gestorven bent, en sy sal my datelijk weer belooven, eer ik van haar gaa: Dat weddespel ging aan, en 't gebeurde dat de Vrouw eens een dag van Huys was, leyde men hem op 't stroo, en denkten hem een linnen laken over, als men gemeenlijk over de dooden legt. Ondertusschen genaakte de tijt dat de Vrouwe te Huys zoude komen, soo gink desen haar te gemoete; by haar komende, beklaagde hy haar seer, seggende, Och! u man is soo haastig gestorven, het welke my rouwt, wy waren sulke groote

[p. 93]

maats; sy beginnende te schreeuwen en te kermen, en seyde: Och! mijn lieve man, soo haastig te verliesen; Hy haar weder troostende, seyde tot haar, het is weerelds beloop, daar is niet tegen te doen, ik hebbe mijn Huysvrouwe ook moeten missen en is soo voort met haar in huys gegaan, daar komende, sag sy haar man liggen, die sich hielt als dood; Doen seyde hy tegens haar, ik wil dese nacht by u blijven, tot dat hy in de kiste is, dat sy in dank aan nam, hy dan by haar blijvende, trooste haar, seggende, 't is ons beyde qualijk gevallen, maar men kan daar niet tegen doen, en nu het soo is moet men 't voor lief nemen, en het kan noch weder goet komen; wat dunkt u dat wy nu weer met malkander accordeerden, dat wy weer een paar worden, en ons begaven in den Houwelijken staat? Het welke sy met den eersten wat afsloeg, seggende dat sy daar noch niet toe kon resolveeren; Hy nochtans aan hielt, seggende de eensaamheyd en is niet goet, en andere diergelijke reden meer. Doch naa een lang gepraat heeft hy eyndelijk het Iaa woord bekomen, en dat gedaan wesende, seyde hy tegens haar, nu Lief-

[p. 94]

ste, dewijl wy ons weder te samen sullen begeven, soo willen wy malkander onse gebreeken te kennen geven, seggende, gy weet wel dat ik een Bierdrager ben gelijk uw overleden Man ook geweest is, soo hebbe ik altemet het ongeluk dat ik in 't bedde pisse? jaa, seyde sy, daar is niet aan gelegen, die daar ligt heeft menigmaal in 't bedde gescheten. Hy die dus lange gezwegen hadde, konde hem niet langer onthouden, maar sprong op en zeyde; Dat liegstu loose Hoere, dat heb ik mijn leven niet gedaan, en hy bekende doe de Tonne biers verloren te hebben.