Het toneel der snaaken

Elk meent dat sijn Uyl een Valk is.

ZEeker Man hadde, op aanraden van een oude Vrouw, een huys gekogt, het welk bouw-vallig was. Het gebeurde dat de ouden, verselschapt met de Koopers Vrou, het huis quamen besien: de oude begon al 't gene sy sag, te prysen, schoon het geen prijsen waardig en was t' elkens met dese woorden; Wel Hilletje dat is mooy. Van beneden gaande na bo-

[p. 44]

ven toe, eyndelijk komende op een Kelder-kamer, en sprekende al weder: Wel Hilletje dat is mooy: Mils valt de Pijp van het Secreet met een groot gedruys in, soo dat sy van het spatten der verteerde kosten lustig om de ooren kreegen: seekeren gaauwen Baas daar ontrent zijnde, ende dat onnoodig prijsen verveelende, scheyde al lacchende van de bestruyfde met dit seggen; Hilletje dat is mooy.