Den boeck der gheestelijcke sanghen
(1631)–Lucas van Mechelen–
Auteursrechtvrij
[pagina 285]
| |
[pagina 286]
| |
BASSVS.  | |
[pagina 287]
| |
O Heylich landt! o landt der welde!
Daer Godt sijn pur Vriendinne stelde;
Gheen plaets' ghelijck dat vrolijck rijck':
Sy sach rijckheydt verscheyden, daer Godt haer wilde leyden;
Daer warender die in rivieren
Versoncken van alle pleysieren:
T'en is te segghen niet,
Wat Godt die siel' aenschouwen liet.
Haer crachten Godt ghebenedijden,
Haer ooghen in't gheluck verblijden;
Sy was verheught, sy smolt in vreught,
Dat sy die blijde sielen, sach in den stroom verwielen,
In die verheven over vloeden
Van allen troost, van alle goeden:
Dat gheen verstandt en vat,
Wat hemelrijck dat elck besat.
W'erwaerts dat sy haer henen keerde,
T'scheen dat t'vermaeck altijdt vermeerde;
Den stroom, den loop ghinck overhoop,
Duysenden vrolijckheden haer hert' versmilten deden:
Die weelde bly' van't soet ghenieten
Was een oneyndich over-vlieten:
Wie sal die vreught verstaen?
Die die bly' siele schoude aen.
Tot haren Godt vol troost besonder
Riep sy, o Heer! hoe overwonder
Is v goetheydt? die my gheleydt,
Die my v minne-wercken hier vrolijck laet bemercken;
Daer ick des' sielen sien verdrincken
In weelden veel, die ghy wilt schincken,
Die ghy bly' uyt v stort
Veel milder, dan begrepen wordt.
Wat kanmen wenschen, oft grondeeren?
Wat kanmen meer van v begheeren?
O Schepper soet! o eeuwich goet!
Te milt zijt ghy, o Heere! ghy stort v uyt te seere,
| |
[pagina 288]
| |
Ghy laet te over-vloedich weten,
Dat v rijckheydt is onghemeten:
V goetheydt wonderbaer
Comt dese sielen al te naer.
O rijcken Godt, Zee van wellusten!
Hoe salich zijn sy die hier rusten?
Die in des' ste', in desen vre',
In desen blijden seghen, in desen schat verkreghen,
In dit gheluck boven verstande,
In dese weelden alderhande
Voor v vrolijck aenschijn
Soo innichlijck verdroncken zijn.
|
|
