Den boeck der gheestelijcke sanghen

[p. 265]

Die Innighe: Dat die Salighe in die Vereeninghe smakelijcke wijsheydt kreegh, die haer verleede al dat Godt niet en was.

Op de VVijse: Hoort ghy jonghe Ghesellekens al.

SVPERIOR.

[p. 266]

BASSVS.

VEreeninghe met t'hooghste goet

Is een welluste oversoet,

O troost die sy ontfonck! die Godt dat schonck:

Wat mocht' sy wenschen meer? dan een met Godt te zijn;

Hoe kost' haer Godt den Heer' toonen blijder aenschijn?

Met smakelijcke claer' wijsheydt

Wierdt sy uyt haer in Godt gheleydt,

Daer sy't al om verliet wat aerdtrijck biedt:

Want noyt en wierdt voldaen aen haer herte overpur,

Dan met in Godt te staen bloot sonder creatur'.

Godt was alleen al haer vermaeck,

Die Wijsheydt gaf haer dien smaeck,

[p. 267]

 

Dat het haer walghde al, als bitter gall',

 

Wat sy daer buyten vondt, die met innich ghedacht',

 

En onbeletten grondt op Godt alleen nam acht'.

 

 

 

Die Wijsheydt wees haer haren vre'

 

In die ghewijde binne-ste':

 

Wat dat haer teghen quam, wat sy vernam,

 

T'was Godt maer die sy socht', waer in alleen altijdt

 

Haer ruste wierdt volbrocht, haer herte wierdt verblijdt.

 

 

 

Altijdt sprack haer die Wijsheydt aen,

 

Hoe die vereenichde moet staen,

 

Hoe vry, hoe los, hoe bloot van kleyn en groot,

 

Hoe claer, hoe opgherecht, hoe simpel toeghevoeght

 

Vyt dese schepsels slecht, tot die alleen ghenoeght.

 

 

 

Sy leerde haer te zijn vervremt

 

Van datmen aen met luste nemt,

 

Te staen innich ontkleedt, van lief en leet;

 

Om vereenicht al om te moghen op en ne'er

 

Met haren Bruydegom gaen, ende keeren we'er.