Den boeck der gheestelijcke sanghen
(1631)–Lucas van Mechelen– AuteursrechtvrijOp de Wijse: Ghy hertekens goet van wille.
SVPERIOR. | |
[pagina 225]
| |
BASSVS. | |
[pagina 226]
| |
T'Is al van kleynder weerden, het is al te verachten,
Watter is opder eerden, sonder dat bloot naer trachten,
Sonder dat een Godt meynen pur,
Dat d'oogh' der sielen recht
Verr' boven alle creatur',
Die die purheydt bevecht.
Godt toonde sijn vriendinne, in die bly' Zee der weelden
Seer claer naer desen sinne veel, die't op purheydt stelden;
Nochtans was in die sielen noch,
Die purheydt volghden naer,
Ghemanghelt een onpur bedroch,
Hoe wel bedeckt voorwaer.
Godt is alleen den Eenen, diemen bloot moet naer jaghen;
Om hem en anders gheenen, moet purheydt recht behaghen:
S'en saghen niet met onderscheydt,
Waer die Godt soeckt, gheraeckt,
Die purheydt sochten om purheydt,
Ghelijck het meest' volmaeckt.
Die sielen al ghedreven tot purheydt elck om t'seerste,
In die deught hadden leven, dit hinderde voor d'eerste;
Want t'hert' moet zijn van alles bloot,
Van alles los en vry,
En staen in purheydt ghelijck doodt,
Hoe pur oock dat het zy.
Met clare oeffeninghen, moet ghy, sprack Godt, v werken
In purheydt al volbringhen, en Godt alleen aen mercken:
Die purheydt om haer selven niet,
(Die doet haer self te cort;)
Maer Godt in die purheydt aensiet,
Daer purheydt purder wordt.
Hoe d'eynd' meer is volcomen, hoe d'werck oock is oprechter;
Een slecht eynd' voorghenomen doet d'werck oock wesen slechter:
Godt wegh'et al met dese waegh';
In Godt is't Goddelijck:
Datmen dit eynd' altijdt aensaegh',
Aerdtrijck wierdt hemelrijck.
| |
[pagina 227]
| |
O dat dit ondervonden, die soo veel goedts verliesen;
O dat dit claer verstonden die voor goudt slijck verkiesen;
Hoe neerstich souden sy al zijn,
Met die meyninghe claer
In wercken alle Godts aenschijn
Alleen te soecken maer.
O aenschijn vol rijckheden! aenschijn vol van vreughden!
Dat soo die sielen deden, die anders soecken deughden:
Hoe pur souden sy alle staen
In haren blooten grondt,
Die met dit en dat gaed' te slaen
Missen den rechten vondt.
Gheen hert' en kan pur leven, oft Godt die moet het leeren;
Godt moet die purheydt gheven, t'is eene ghift' des Heeren:
Wijs dan! die recht tot die fonteyn'
Hem spoeyt, en die aenschouwt,
Die t'hert kan en wilt maken reyn,
Ende in purheydt houwt.
|
|