Den boeck der gheestelijcke sanghen
(1631)–Lucas van Mechelen–
Auteursrechtvrij
[pagina 222]
| |
Op de Wijse: O Jesu goet.
SVPERIOR. 
BASSVS.  | |
[pagina 223]
| |
GOdt wordt ghesocht, maer troost is den waerom;
Hoe haest volbrocht is d'werck in eyghendom?
O, meyninghe van hoogher weerd'
Die Godt kondt treffen opder eerd'!
Hem bloot aen kleeft, daer t'hert' in salich leeft.
Wat soeckt ghy dan? alleen dat salich Een,
Dat troosten kan, en troosten kan alleen:
Bloot moet ghy dat Een hanghen aen,
Om salich in dat Een te staen:
Een is den Al, die eeuwich troosten sal.
Die siel' vernam dit claerlijck van den Heer',
Die haer voorquam met soeticheydt soo seer',
Als hy haer by de Zee bewees,
Wat dat hy grondelijck misprees
In mennich hert', dat daer bedroghen werdt.
Sy swommen daer ghelijck in Godt verheught;
Maer t'was voorwaer al sinnelijcke vreught:
Sy sochten Godt om sijn vermaeck,
Godts troost die was van blijden smaeck;
Het docht haer soet, te staen in overvloedt.
| |
[pagina 224]
| |
T'scheen Goddelijck, het scheen al vrede pur;
Maer t'was aerdtrijck, t'was leven van natur';
Den schalcken loosen sinnen treck
Die socht' in Godt oock sijne pleck':
Gheen sinnen dwaes, en rusten daer, eylaes!
Een siele wijs die Godt meyndt ende mindt,
Dat Paradijs alleen der sielen vindt;
T'en staet in gheenen dunck oft schijn,
In Godt oprecht gheset te zijn:
Die't al uyt gaet, recht in de waerheydt staet.
Die vinden sal in Godt oprecht pleysier,
Moet sterven al, in alderley manier';
Godts ooghe die siet al te nouw',
Dat wesen Godts is al te schouw:
Godt leven pur, eyscht een doodt van natur'.
Salich die weet, wat rijck' dat sterven is;
Die't al vergheet om die bly' erfenis;
Gheluckich die die doodt gheniet,
Die alleen d'eeuwich leven siet:
O bly' ghesicht'! hoe vrolijck is dat licht?
|
|