Den boeck der gheestelijcke sanghen
(1631)–Lucas van Mechelen–
Auteursrechtvrij
[pagina 219]
| |
Op die Wijse: Ghy die in droefheydt zijt.
SVPERIOR.  | |
[pagina 220]
| |
BASSVS. 
SChoon is't voorwaer te zijn, gherecht voor Godts aenschijn,
Te konnen hem versterven, te konnen hem uyt gaen,
Te konnen alles derven, ende naeckt alles staen,
Sonder datmen aensiet ghenuchten oft gheniet,
Maer rechts soeckt te be-erven een bloot Godt hanghen aen.
Een rijckheydt is't voorwaer, die't al besluyt in haer,
| |
[pagina 221]
| |
Wat dat s'herten verlanghen van Godts ghenade milt,
Die't stadich soeckt t'aenhanghen, tot troost becomen wilt:
Daer't met ghenuchte van meer goedts, dan't wenschen kan,
Soo vrolijck comt t'ontfanghen, dat v in wellusten smilt.
O blootheydt overpur! hoe verr' buyten natur'
Zijn des deughts suyver palen? daer nochtans groot en kleyn,
Soo Godt self' te verhalen quam aen die siele reyn',
In plaets' van Godt, soo licht om des rusts slecht opsicht
Met lust' af comt te dalen, in die Zee al ghemeyn.
Haer ooghe in haer werck opruste nemt ghemerck,
Die van Godt wordt verkreghen, en Godt self' achterlaet;
Daer elck behoort gheneghen te zijn toe uyter maet':
Haer eynde is te slecht, s'en zijn niet opgherecht;
Want die Deught die sy pleghen niet bloot naer Godt en staet.
Haer herte is onclaer, het soeckt rust' hier en daer,
Daer't al moet zijn verlooren om eenen diemen vindt,
Om eenen Vyt-vercooren, die een reyn siel' bemindt,
Die haer van alles scheydt met claer gheneghentheydt',
Om hem bloot naer te spooren, daer alleen rust' beghint.
O ruste oversoet die staet int eeuwich goet!
Om v oprecht te smaken, die ware ruste zijt,
Moet t'hert' hem ledich maken van sijnen lust altijdt,
En op Godt dach en nacht ghedurich houden wacht;
Waer't alleen door mach raken tot v, die t'hert' verblijdt.
T'moet gaen door lief en leet ghewillich en bereedt,
T'moet gaen sonder aenkleven, t'moet gaen naeckt ende bloot,
T'moet gaen pur sonder leven, t'moet gaen met liefde groot
Gheneyght tot Godt alleen, tot Godt en anders gheen
Die't hem moet overgheven rust' en onruste doodt.
|
|