Den boeck der gheestelijcke sanghen
(1631)–Lucas van Mechelen–
Auteursrechtvrij
[pagina 202]
| |
Op de Wijse: Pange lingua gloriosi.
SVPERIOR. 
BASSVS.  | |
[pagina 203]
| |
O Ghenuchelijcken Vrede, die de Salighe bevondt,
Daer haer Godt vermaeckte mede in die weelden, daer sy stondt,
Die hy in die blijde stede, aen sijn wel beminde jont.
Blijden Bergh vol van ghenuchten! vol vermakelijcke vreught!
Wel mocht' sy aerdtrijck ontvluchten, om te worden daer verheught,
Daermen uyt eerdtsche gheruchten ontfanght gheestelijcke jeught.
O wellusten van die wijcke! o gheluckelijck vermaeck!
Daer die vreughden al ghelijcke zijn in haer rechte oorsaeck':
O dat leven over-rijck is vol alder weelden smaeck'.
Dat bevinden, dat ghenieten, dat vredsamelijck pleysier,
Dat inwendich overgieten van die hemelsche rivier'
Mocht' haer wel doen in Godt vlieten op een Enghelsche manier'.
Met haer selven in den ghenen, daer sy soo naer haren wil'
Vrolijck van wierdt overschenen, in die ruste overstil',
Mocht' sy wel staen als verdwenen, in eenheydt sonder verschil.
Van den troost haers Godts omvanghen, in dat vrolijck stille staen,
In dat minnelijck aen hanghen, in dat salich schouwen aen
Haer begheeren, haer verlanghen wierden grondelijck voldaen.
Haer ghemercken, haer ghesichten mochten wel in Godt alleen,
In dat vrolijck licht der lichten, dat daer heeft gelijcke gheen,
Haer fonderen, ende stichten, en een worden met dat Een.
O gheluck! wat wierdt gheschoncken aen die overblijde siel'
| |
[pagina 204]
| |
O troost! daer sy stonde droncken van t'goet, dat haer Godt voorhiel;
Daer sy salichlijck versoncken, altijdt dieper uwe viel.
Wie en sou' niet derwaerts spoeden om te smaken dat gheluck
Van die over rijcke goeden, van den blijden minnen tuck?
Daer die weelden overvloeden, die wech nemen allen druck.
O gheluckelijck gheboren, ende hoogh' ghebenendijdt!
Die den Heer' hadd' uytvercoren, om te worden daer verblijdt,
Daer sy door een kloeck naersporen vre' ghenieten naer den strijdt.
Mocht' mijn siele met haer wesen, daer't soo salich is te zijn,
Mocht' ick met die uytghelesen staen voor t'Goddelijck aenschijn:
Hoe licht' soud' ick daer genesen, dier hier leven moet in pijn'.
|
|