Den boeck der gheestelijcke sanghen
(1631)–Lucas van Mechelen–
Auteursrechtvrij
[pagina 200]
| |
BASSVS. 
LOf mijnen Godt! lof vrede mijnder sielen!
Waer in soo overclaer
Mijn erfghedeelten vielen, die vol ghenuchten crielen,
Die ghy my schinckt voorwaer vol vreughden wonderbaer.
| |
[pagina 201]
| |
Gloria in excelsis moet v wesen!
Die my hebt tot des' vreught,
O Schepper hoogh ghepresen! uyt duysent uytghelesen,
Daer als met nieuwe jeught, mijn siele wordt verheught.
Mijn kleynheydt kleyn verschrickt haer te aenveerden
Des' hemelsche wellust:
Hoe kan ghezijn van weerden, een wormken opder eerden,
Mijn Godt! tot dese rust', daer alle wesen sust'?
Gloria in excelis moet v singhen
Des hemels borghery'!
Die my hier wilde bringhen, uyt eerdts veranderinghen
Tot dit ghenieten bly' der hooghster melody'.
O hoogheydt hoogh! hoogheydt alder ghenuchten!
Die my des' ruste schinckt:
Wie en sou' niet ontvluchten om des' rust', eerdts geruchten?
Daer meer dan herte dinckt, mijn siel in troost versinckt.
Gloria in excelsis o Fonteyne!
O afgrondt van pleysier!
Die een aerdtwormken kleyne, een schepselken onreyne
In wonderbaer manier' soo wilt verheffen hier'.
Wat mocht my nu mijn Godt, mijn vreught vermeeren?
Mijn Godt! dit 's v weldaet:
Lof zy v Heer' der Heeren, lof zy v duysent keeren
Van des' vreught boven maet', daer mijn siele inne staet.
Gloria in excelsis eeuwich leven!
Dat ghy v liefde groot,
Dat ghy v trouw' verheven, soo wilt te kennen gheven,
En toonen wilt soo bloot, aen een aerdtswormken snood'.
Mijn siele rust, mijn Godt! in uwen vrede,
In uwe erfeniss':
O hoogh-ghewenschste stede! daer ick beschoncken mede
Al wat beneden is, verghet' ende ghemiss'.
Gloria in excelsis eeuwelijcke
V toecomt allen lof,
Die in dit hemelrijcke, die in des' blijde wijcke,
Die in dit vrolijck hof, soo troost dit aerdtsche stof.
|
|
